________________
पशुवधनिषेध.
भाग २ जो.
नं. १ मुंबई वासी शास्त्री कहानजी जीवणरामनो अभिप्राय. रा. रा. प्राणजीवन जगजीवन मेहता
__ चीफ मेडीकल आफीसर.
मु. धमपुर. मुंबई बंदरथी लखनार गीरनारा काहानजी जीवनराम शर्मानी आशीश वांचशो.
ता. २३ मी सप्तेम्बर सने १८९४ ने रवीवारना गुजराती पत्रमा तमारा तरफथी जे हिंसा बाबतनुं लखाण प्रश्नरुपे छपायुं छे ते चर्चापत्र अमारा वाचवामां आवता हवे हुं आ हिंदनी स्थिति सारी हालतमा आववी जोईए एवी आशा राखी अति हर्ष सहित यथा शक्ति तमारा प्रश्नोना उत्तर लखवा शरु करुंछं.
तमारा तरफथी जे सात प्रश्न करवामां आव्या छे ते जीव हिंसा करवी के नकरवी ? करवीतो कोने करवी ? अने ते कया वजनदार शास्त्रमा लखेलुं छे ? आ विषय उपर सघळु लखाण छे तेनो खुलासो नीचे प्रमाणे.
प्रथमतो उपरना प्रश्नोनो जिज्ञासु कोणछे ? अने तेनुं खरं कर्तव्य शास्त्रोमा शं छे ? भने ते शुं कहेवायछे ? तेनो खुलासो कर्याथी खरं कर्म स्वच्छ जणाशे. तो उपरना सवालना जिशासु महाराजा पोतेज छे. ज्यारे हिंदु राजा क्षत्रिय तरीके शास्त्रमा लेखायछे त्यारे क्षत्रिओने पण वेदमां द्विज कह्याछे. ने ब्राह्मण, क्षत्रिय अने वैश्य ए त्रण जाति द्विज कहेवायछे तेने माटे नीचे प्रमाणे मनु भगवान् कहेछे.
ब्राह्मणः क्षत्रियो वैश्यस्त्रयो वर्णा द्विजातयः॥ चतुर्थ एकजातिस्तु शूद्रो नास्तितु पंचमः ॥ १॥
मनुस्मृति अ. १०.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com