________________
२२
करुणरसकदंबकं
[१२] सुरिंददत्त-सुभदाणं परितावगम्भो आलावो।
ततो सा पुत्तवच्छला अम्मया दीहं निस्ससिऊण 'हा पुत्त ! हा पुत्त ! विलवित्ता पेरुण्णा सत्थवाहेण भणिया-"पुत्तवच्छले! किमिदाणिं रोदसि, ! ममं तदा न सुणेसि भण्णमाणी" ततो सा रूवंती भणइ-"मया पुत्तवच्छलअइरित्तहिययाए न नाय, अहो! मे वंचिओ अप्पा'। तओ तेण भणिया-"अइ पुत्तवच्छले ! उज्जुया सि, तओ तणभारयं गहेऊण पलित्तं अभिगम्मइ, मा संतप्पसु । अप्पणा चेव य ते कओ दोसो, जहा तेण कोंकणएण वंभणएण कयं"। ततो तीए संलत्तं-"किं वा कोंकणएण बंभणेण कयं" ? । ततो तेण लविआ सुणसु ।
—वसुदेवहिंडीए पढमखंडे पु० २९
૧ રુદન કર્યું. ૨ સરળ.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com