________________
१२३
तो पण, उपयोग विनाना सामायिक सूत्रनो पाठ भणवावालाना,
66
सामायिकने " अवस्तु वरीनेज माने छे । त्यां एवो पाठ छे के.
॥ ति एहं शद नयागं, जाण ए, अणुव उत्ते " अवथ्थु " ॥
|| आ सूत्रनो अर्थ ए छे के मुत्रना अर्थना जाण छे, पण, भणती वखते, उपयोग ना होय तो ते शब्दादिक ऋण नयो, अवस्तु करीने माने छे । कारणकं " शब्दादिक गन्यो " द्रव्य स्वरूपन, मान, आपतीज नथी. ॥
66
|| आ विषयने समज्या वगर, सत्यार्थना पृष्ट. ६ मां-ढूंढनीए, एम लख्युं जे इस द्रव्य आवश्यक उपर, सात नय उतारी है, जिसमें तीन सत्य नय कही है. । एम लखीने छेवट पृष्टना अंतमां लख्युं जे गुणविना वस्तुको अवस्तु प्रगट करती है ॥
|| वाडीलाल पण- आज विषयना पाठने समज्या वगर, ऋण निक्षेप उपयोग विनाना छे, एम पृष्ट ६४ मां सर्वथा प्रकारथी लखीने बताव्या. || अने पृष्ट ७८ मां, शब्दादिक ऋण नयोनी मान्यताथी, अवस्तुरूपे लखीने बताव्या. ।। आ विषयनो विशेष खुलास कोई बीजा प्रसंगे जोइशुं
॥ अहीं सुधी १ आगम थी
"
द्रव्य सामायिकनुं " स्वरूप जाणवुं. ।।
॥ हवे २ नो आगमथी, द्रव्य सामायिकनुं स्वरूप लखीने बतावये छीये. ॥
॥ नो आगमथी द्रव्य सामायिक ऋण प्रकारनुं छे. । १ जाणग सरीर, २ भविय सरीर, ३ जाणग भविय वतिरिक्तं । एम ऋण भेद छे. ॥ " हवे एनो तात्पर्य " ॥
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com