________________
१०२ उपयोग तेमां नथी, तोपण “ उपयोग" प्राप्त करी आपवामां, कारण भूत, ते आवश्यक सूत्रनो पाठन छे, अने कारण छे ते " द्रव्य रूप" मानेखें छ ती ते उपयोग विनाना आवश्यक सूत्रना पाठी शुद्ध साधुने पण ? आगमना भेदरू पथी द्रव्य आवश्यक रूपे कह्यो. आहे विशेष ध्यानमा राख्व - ए छे के, सूत्रकार " क्रिया विषयने " छोडी दइ, आगम रूपनो, विषय होवाथी, कवल आगमना, वीषयने ग्रहण करेलो छे. हवं जुवा, २ नो आगमथी ' द्रव्य आवश्यक, १ ज्ञ सरीर, २ भविय सरीर, । तेथी त्रिजो 'व्यतिरिक्त, तेना पण त्रणभेद, जमकं १ लोकिक, २ कु-प्रावचनिक, अने ३ लोकोत्तीरक, एम त्रणभेद व्यतिरिक्तना करेला छे. । आ विषयमां समजवान ए छे के, 'नो' शब्दनो अर्थ, एछे के, एक जगोपर तो, आगमपणानो, सर्वथा प्रकारथी निषेध बताव छ । अने वीजी जगापर, आवश्यक मुत्रना आगमपणाना एकाद भागने ग्रहण पण करीले छे. । 'नो' शब्दनो अर्थ प्रथम लखीने पण आवेला छीये. । एमां विशेष समजवानुं ए छे के, जे जाणग सरीर, अने भविय सरीर छे, तमां नो शब्दथी आवश्यक सूत्ररूप आगमपणानो सर्वथा प्रकारथी निषेध मानी, मात्र भूतकाळ, अने भविष्यकाळना कारणरूप पुरुपना शरीरमां, वर्तमानकाळमां आवश्यक सूत्ररुप कार्यनो आगमपणाथी खामरूपे आरोप करेलो छे, जेमके मंत्रीपदथी भ्रष्ट थयेलाने पण मंत्री कहे, अथवा राजकुमरने राजा कहे, तेवी रीते जाणगसरीर, अने भविय सरीरमां पण, आवश्यक सूत्ररूप कायेनो आरोप करी, आवश्यक कहेलो छे. । ते आवश्यक सूत्ररूप उपादेय वस्तुनोज आरोप करेलो छ, पण बीजी वस्तुनो आरोप करेलो नथी. ।
१ जे शुद्ध स्वरूपवाली मुख्य वस्तु हती ते नहीं पण नामना गुण प्रमाणे बीजाज स्वरूपवाली.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
