________________
अने २ स्थापना निक्षेप, दश प्रकारनी वस्तुमां अक्षरना लेखरूपथी, तेमज, साधुनी मृतिरूपथी, करवानी बतावी. । अने आवश्यक सूत्रनो, ३ द्रव्यनिक्षेप १ आगम, २ नो आगम, ना भेदी करी बताव्यो, । तेमां १ आगमथी उपयोग विनानो साधु कह्यो, अने २ नो आगमथी, जाणग सरीर, । भविय सरीर, । अने तेथी व्यतिरिक्तमां, लोकिक, कुप्रावचनिक, अने लोकोत्तरिक,। एम त्रण भेद कह्या, तेथी पण आवश्यकरूप वस्तुथी बीजी वस्तुनी भ्रांति थाय छे. ।। हवे आवश्यक सूत्रनो ४ चोथो 'भावनिक्षेप' तेना पण वे भेद कर्या छे, १ आगम, २ नो आगमरूप. । १ आगमथी' उपयोगवालो साधु कहेलो छ. । २ नो आगमथी, १ लोकिक, २ कुप्रावचनिक, अने ३ लोकोत्तरिक, एम त्रण भेद 'भाव आवश्यकना' होवाथी, ढूंढनी पार्वती, अने ढूंढक वाडीलाल शाह, अनहद भ्रांतिमां पडी, समज्या वगर, आचार्योना, तेमज गणधर महाराजाओना लेखने, सामान्य मात्र समजी, पूर्वाऽपरनो विचार कर्या विना, मनमां गोटतो, अर्थ करी लइ, दोड्या दोड करी मुकी छे । परंतु अमारा ढूंढक भाइयोना उपकार माटे, आवश्यक सूत्रना चार निक्षेपनो परस्परना विचारथी किंचित् मात्र तात्पर्य कही बतावीये छीये के, जेथी तेओनी भ्रांति किंचिन् दूर थाय. ॥
॥ आचार निक्षेपना, विषयमां तात्पर्य ए छे के,-आ दुनियामां, वस्तु त्रण प्रकारनी छे, हेय, ज्ञेय, अने उपादेय, । आ त्रण प्रकारनी वस्तुमांथी, आपणे उपादेय वस्तुना 'चार निक्षेप' करवानो विचार कर्यो, । जेमके, आवश्यक सूत्र, अमारा जैनी
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com