________________
ગૌ ગાથા
[ ૫૫ ]
વર્ગ તા આવા કલમખાોથી નથી છેતરાતા પણ વાચકના વિશાળ સમુદાયમાં પહેલી તકે ખાટી છાપ બેસે છે એ તા ઊઘાડી આમત છે જ. લેખકે એટલે વિચાર કરવા જોઇએ કે જે ધર્મ એક કીડીને પણ ઈજા કરવાની ના પાડે છે તે ધર્મ મનુષ્યવધ કરવાની રજા આપે ખરા ? એ ધર્મના એક વિદ્વાન આચાર્ય પેાતાની સામે એ થવા પણુ દે? આજે જૈનાને જે દુઃખ જન્માવે છે તે આ જ વસ્તુ છે કે જૈનેતર સાક્ષીમાંના કેટલાક અને ઘણાખરા લેખકે અધૂરા અભ્યાસે કે ચિરકાળસેવિત અસૂયાના ઉકળાટે ઘણાખરા પ્રસ ંગામાં જેનેાને ન્યાય આપતા નથી. એમના રૂવાડા ખડા કરે તેવી વાતા વગવિચાર્યે લખી મારે છે.
મહારાજા કુમારપાળે ખંભાતમાં પણ જે સ્થળે આચાય મહારાજ શ્રી હેમચંદ્રની આશાપ્રેરક મુલાકાત થઇ હતી એ સ્થાનના જીર્ણોદ્ધાર કરાવ્યેા. વળી સામનાથ મહાદેવના જીણું પ્રાસાદના ઉદ્ધાર શ્રી ગૌડબૃહસ્પતિની સૂચના અને શ્રી હેમચંદ્ર સૂરિના ટેકાથી કરાયેા. આ ઉદ્ધારના કાર્યથી એક જૈનેતર મહાશય એમ લખી રહ્યા છે કે-કુમારપાળ પરમમાહેશ્વર હતા. તે ભૂલી જાય છે કે જેના કે જૈનધમી રાજાએ ઘણાખરા સમભાવવાસિત હૃદયના હોય છે અને પેાતાના જૈનધર્મ પર પૂર્ણ શ્રદ્ધા સેવવા છતાં અન્ય ધમની નિંદા હરગીજ કરતા નથી. ધર્મ સ્થાના ભલેને હરકેાઈ ધર્મોના હાય છતાં એની મરામતમાં વિના રાક ટાકે દ્રવ્ય વાપરે છે. ઇતિહાસ એ વાતની સાક્ષી પૂરે છે કે ચુસ્ત જૈનધમી એવા મંત્રીશ્વર વસ્તુપાળે મક્કાની મસીદમાં આરસનું તારણ ભેટ કર્યુ હતુ. ધર્મના રંગ એ કંઇ ઉપરછલ્લેા નથી હાઇ શકતા. એ પાછળ તેા સાચા હૃદયના બહુમાન જરૂરી છે. કુમારપાળ મહારાજા પરમ મહેશ્વર કહેવાય કે પરમ આત્ કહેવાય એ કાંઇ માટેા પ્રશ્ન નથી. સવાલ ખડા થાય છે તે એ છે કે-જે જાતના જીવન જીવ્યાના પુરાવા મળે છે, જે
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
