________________
विज्जुदंत. पु० [विद्युद्दन्त]
એક અંતરદ્વીપ, તેમાં રહેનાર મનુષ્ય विज्जुदंतदीव. पु० [विद्युद्दन्तद्वीप ]
છપ્પનમાંના એક અંતરદ્વીપ विज्जुदेव. पु० [विद्युद्देव ] વિદ્યુત્ક્રુમાર દેવ
विज्जुप्पभ. पु० [विद्युत्प्रभ ]
દેવકુરુક્ષેત્રમાં આવેલો એક વક્ષસ્કાર પર્વત विज्जुप्पभकूड. पु० [विद्युत्प्रभकूट ]
એક ફૂટ
विज्जुप्पभदह. पु० [विद्युत्प्रभद्रह ]
એક બ્રહ
विज्जुप्पभद्दह. पु० [विद्युत्प्रभद्रह ] એક બ્રહ विज्जुप्पभा. स्त्री० [विद्युत्प्रभा ]
કર્મદક દેવની રાજધાની विज्जुप्पह. पु० [विद्युत्प्रभ ] यो 'विज्जुप्पभ' विज्जुप्पहवक्खार. पु० [ विद्युत्प्रभवक्षस्कार ]
ठुखो 'विज्जुप्पभ’
विज्जुमई- १. वि० [ विद्युन्मती)
यऽवर्ती 'बभदत्त' नी खेड राशी ? 'चित्त' नी पुत्री
हती.
विज्जुमई- २. वि० [ विद्युन्मती
સીહ નામના મુખી પુત્ર સાથે રાત્રિના પાછલા ભાગમાં
સંભોગ માણનાર એક દાસી.
विज्जुमई - ३. वि० [ विद्युन्मती)
आगम शब्दादि संग्रह
એક એવી સ્ત્રી જેના માટે યુદ્ધ લડાયું હતું. विज्जुमाला. वि० [ विद्युन्माला]
यऽवर्ती बंभदत्त नी खेड राशी, ४ चित्त' नी पुत्री हती. विज्जुमुह. पु० [ विद्युन्मुख ]
એક અંતરદ્વીપ, તેમાં રહેનાર મનુષ્ય विज्जुमुहदीव. पु० [विद्युन्मुखद्वीप ]
છપ્પનમાંનો એક અંતરદ્વીપ
विज्जुमेह. पु० [विद्युन्मेघ ]
એક અંતરદ્વીપ, તેમાં રહેનાર મનુષ્ય, રક્તા નદીની
અધિષ્ઠાત્રી દેવીનો નિવાસદ્વીપ
विज्जुय. पु० [ विद्युत्य ]
વિજળીના જેવો પ્રકાશ કરવો
विज्जयंतरिय पु० [विद्युदन्तरिक ]
વિજળી થયા પછી ભિક્ષા લેવા જનાર એવો એક
ગોશાળાનો અનુયાયી विज्जुया. स्त्री० [विद्युत् ]
दुखो 'विज्जु'
विज्जुया. वि० [विद्युता)
વાણારસીના એક ગૃહપતિની પુત્રી, દીક્ષા લીધી,
મૃત્યુબાદ ધરણેન્દ્રની અગ્રમહિષી બની. विज्जुयाइत्ता. कृ० [विद्युतायित्वा]
વિજળી જેવો પ્રકાશ કરીને विज्जुयाइत्तु. त्रि० [विद्योतयितृ] વિજળી જેવો પ્રકાશ કરનાર विज्जयाय त्रि० [विद्युताय ]
વિજળી જેવો પ્રકાશ કરવો विज्जयायंत. कृ० [विद्युतत्]
વિજળી જેવો પ્રકાશ કરતો विज्जुयावित्ता. कृ० [विद्युत्यित्वा ]
વિજળી જેવો પ્રકાશ કરીને विज्जुयार. त्रि० [विद्युत्कार ]
વિજળી કરનાર, વિજળી જેવો પ્રકાશ કરનાર विज्जुलया. स्त्री० [विद्युल्लता]
વિદ્યુત, વિજળી
विज्जुसिरी. वि० [विद्युच्छ्री
सामलल्याना गाथा-पति 'विज्जु' नी पत्नी, तेनी
पुत्री विज्जु हती. विज्झ. धा० [व्यध् ]
વીંધવું, ભેદ કરવો विज्झडिय. त्रि० [दे.]
મિશ્રિત, વ્યાપ્ત
विज्झडियमच्छ. पु० [विज्झडियमत्स्य ]
મત્સ્યનો એક ભેદ
विज्झमाण. कृ० [ व्यधत्]
વીંધતો, ભેદ કરતો विज्झव. धा० [वि+ध्यापय् ]
ઠંડું કરવું, બુઝાવવું विज्झवणाय. कृ० [दे.]
મિશ્ર કરીને विज्झाम. धा० [वि+मा]
ઉપશમાવવું, દબાવવું
विज्जुय. पु० [विद्युत्क]
विज्झाय न० [विध्यात ] બુઝાઇ ગયેલ, ઉપશાંત
વિજળીના જેવો પ્રકાશ કરનાર
मुनि दीपरत्नसागरजी रचित "आगम शब्दादि संग्रह " ( प्राकृत- संस्कृत - गुजराती) -4
Page 102