________________
विज्ज. त्रि० [विद्वस्] જાણકાર, પંડિત विज्ज. त्रि० [वैद्य ] ચિકિત્સક, વૈદ્ય विज्ज. पु० [०]
જળચર જીવ વિશેષ
विज्ज. स्त्री० [विद्या]
विद्या, शास्त्रज्ञान, सम्यग्ज्ञान, साधनावाजो मंत्र,
મંત્રદેવી અધિષ્ઠિત અક્ષર પદ્ધતિ
विज्जचारण. पु० [विद्याचारण ]
यो 'विज्जाचारण'
विज्जप्पहाण. विशे० [ विद्याप्रधान ]
વિદ્યા-પ્રધાન
विज्जपुत्त. पु० [ वैद्यपुत्र ]
વૈદ્યનો પુત્ર विज्जभाव. पु० [ विद्याभाव ]
विद्या लाव
विज्जमाण. कृ० [विद्यमान ]
હોવું તે, અસ્તિત્વ
विज्जल. पु० [विज्जल ]
કાદવ
विज्जवित्ति. स्त्री० [वैद्यवृत्ति ]
વૈદકશાસ્ત્ર ઉપર આજીવિકા ચલાવવી તે विज्जा. स्त्री० [विद्या] खो 'विज्ज'
विज्जा. कृ० [विदित्वा ] જાણીને
आगम शब्दादि संग्रह
विज्जा-अणुप्पवाय. पु० [विद्यानुप्रवाद ] દશમું પૂર્વ-જેમાં અનેક વિદ્યાનું વર્ણન છે विज्जागय. विशे० [विद्यागत ]
विद्या प्राप्त विज्जाचरणविणिच्छय. पु० [विद्याचरणविविश्चय ]
એક (ઉત્કાલિક) આગમ સૂત્ર विज्जाचारण. पु० [विद्याचारण ]
વિદ્યા બળથી આકાશગમન કરવાની લબ્ધિવાળા મુનિ विज्जाजंभग. पु० [विद्याजृम्भग]
જંભક દેવતાની એક જાતિ
विज्जाणुजोग. पु० [विद्यानुयोग ]
રોહિણી આદિ વિદ્યાના સાધવા સંબંધિ શાસ્ત્ર विज्जाणुप्पवाय. पु० [ विद्यानुप्रवाद ]
यो 'विज्जाअणुप्पवाय'
विज्जाधर. पु० [विद्याधर ]
વિદ્યા ધારણ કરનાર મનુષ્ય, વૈતાઢ્ય પર્વત ઉપર
વિદ્યાધર શ્રેણીમાં રહેતા મનુષ્ય
विज्जापिंड न० [विद्यापिण्ड ]
વિદ્યાનો પ્રયોગ બતાવી આહાર મેળવવો તે, ગૌચરીનો
એક દોષ
विज्जामंत. त्रि० [विद्यावत् ]
વિદ્યાવાન
विज्जारंभ. पु० [विद्यारम्भ ]
વિદ્યા ભણવાની શરૂઆત
विज्जाहर. पु० [विद्याधर ]
gul 'faTTER' विज्जाहरकन्नगा. स्त्री० [विद्याधरकन्यका] વિદ્યાધરની કન્યા विज्जाहरसेढी. स्त्री० [ विद्याधरश्रेणी] વૈતાઢ્ય પર્વતની વિદ્યાધર પંક્તિ
विज्जु. स्त्री० [विद्युत्]
વિજળી, કેટલાંક દેવોની અગ્રમહિષી, विज्जु. स्त्री० [विद्युत् ]
ભવનપતિ દેવની એક જાતિ-વિદ્યુતકુમાર દેવ विज्जु वि० [विद्युत
આમકલ્પાના ગાથાપતિ વિષ્ણુ ની પુત્રી ભ. પાર્શ્વપાસે દીક્ષા લીધી. મૃત્યુબાદ ચમરેન્દ્રની અગ્રહમિષી બન્યા. विज्जु वि० [विद्युत ]
આમલકલ્પાનો ગાથા પતિ, તેની પત્ની વિષ્ણુસિરિ હતી તેની પુત્રી विज्जुकार. त्रि० [विद्युत्कार ]
વિજળી કરનાર દેવ विज्जुकुमार. पु० [ विद्युत्कुमार]
ભવનપતિ દેવતાની એક જાતિ विज्जुकुमारावास. न० [विद्युत्कुमारावास] વિદ્યુત્ક્રુમારના નિવાસસ્થાન
विज्जुकुमारिंद. पु० [विद्युत्कुमारेन्द्र ] વિદ્યુતકુમાર દેવોનો ઇન્દ્ર
विज्जकुमारी. स्त्री० [विद्युत्कुमारी ]
વિદ્યુત્ક્રુમાર દેવની દેવી
विज्जुत. स्त्री० [विद्युत् ]
दुखो 'विज्जु' विज्जुता. स्त्री० [ विद्युत्
વિજળી, લોકપાલની પટ્ટરાણી વિશેષ, ધરણેન્દ્રની અગ્રમહિષી
मुनि दीपरत्नसागरजी रचित "आगम शब्दादि संग्रह " ( प्राकृत- संस्कृत - गुजराती) -4
Page 101