________________
आगम शब्दादि संग्रह
आरव. पु० [आरव] શબ્દ, અવાજ आरस. धा० [आ+रस् વિલાપ કરવો आरसंत. कृ० /आरसत्] | વિલાપ કરવો તે आरसमाण. कृ० [आरसत्
यो ५२ आरसित्ता. कृ० [आरस्य
બરાડા પાડીને आरसिय. कृ० [आरसित જુઓ ઉપર आरहंत. विशे० [आर्हत]
અહંન્ત સંબંધિ आरा. स्त्री० [आरा] લોખંડની સળી, ગાડી વગેરેના મધ્યભાગે ગોઠવેલ લાકડા आरा. अ० [आरात् પાસે, નજીક आराधनापच्चइय. स्त्री० [आराधनाप्रत्ययिक
એક પ્રકારની દીક્ષા, આરાધના સંબંધિ आराधय. पु० [आराधक
આરાધના કરતો आराम. पु० [आराम બગીચો, ઉપવન, રતિ, સ્ત્રી-પુરુષોની મૈથુનરમણતાનું
સ્થાન आरामगार. न०/आरामगार]
यो 64२' आरामगिह. न० [आरामगृह) ઉદ્યાન ગૃહ, રમણ સ્થાન आराह. धा० [आ+राधय्
આરાધના કરવી आराहइत्ता. कृ० [आराध्य
આરાધીને आराहइत्ताण. कृ० [आराध्य] આરાધીને
आराहग. पु० [आराधक
આરાધના કરતો आराहगा. स्त्री० [आराधका]
આરાધના કરતા आराहण. न० [आराधन]
આરાધવું તે आराहणता. स्त्री० [आराधन] શાસ્ત્રોનું સમ્યફ આરાધન, સંથારો आराहणनायगाण. स्त्री० [आराधनज्ञायकता
આરાધનાની જાણકારી आराहणपडागा. स्त्री० [आराधनापताका
આરાધના રૂપી ધ્વજ, મોક્ષમાર્ગરૂપી, ધજા आराहणया. स्त्री० [आराधन]
यो आराहण आराहणविराहणी. स्त्री० [आराधनविराधनी]
ભાષાનો એક ભેદ आराहणा. स्त्री० [आराधना] મોક્ષમાર્ગરૂપી જ્ઞાનાદિનું સેવન, વીતરાગ વચનનું પાલન आराहणाकाल. पु० [आराधनाकाल]
આરાધનાનો અવસર आराहणापडागा. स्त्री० [आराधनापताका]
આરાધનારૂપી ધજા आराहणापुरस्स. त्रि० [आराधनापुरस्य]
આરાધના પૂર્વક, આરાધના યુક્ત आराहणी. स्त्री० [आराधनी
ભાષાનો એક ભેદ आराहणोवउत्त. त्रि० [आराधनोपयुक्त]
આરાધનામાં ઉપયોગવાળો आराहय. पु० [आराधक
આરાધના કરતો आराहय. धा० [आ+राधय्
આરાધના કરવી आराहयभत्ति. स्त्री० [आराधकभक्ति] મોક્ષ માર્ગરૂપ સેવા ભક્તિનો એક ભેદ
मुनि दीपरत्नसागरजी रचित "आगम शब्दादि संग्रह" (प्राकृत-संस्कृत-गुजराती)-1
Page 241
