________________
અપ્રગટને પામવા પ્રયત્ન કરવો પડે !
ગંગાના પાવન કિનારે આવેલા નાનકડા ગામમાં હજારો યાત્રાળુઓ એકત્રિત થયા હતા. શ્રદ્ધા અને ભક્તિ સાથે આ યાત્રાળુઓ ગંગાતટે ધૂમતા હતા. એવામાં એક વિચિત્ર પ્રકૃતિના સાધુ આવી ચડ્યા. એમણે સંન્યાસીનો ભગવો વેશ ધારણ કર્યો હતો, પણ એની પાછળ એમનો આશય સંન્યસ્ત તરફ આદરને બદલે એનો ઉપહાસ કરવાનો હતો. એમણે સોનેરી ફ્રેમવાળાં કીમતી ચશ્માં પહેર્યા હતાં. ખભા પર મોટો થેલો હતો. એમાં કેટલાંક અંગ્રેજી સામયિકો અને થોડાંક પુસ્તકો હતાં.
આ ‘સાધુ 'એ તો લોકોને ભેગા કરીને આધ્યાત્મિક પ્રવચન આપવા માંડ્યું. લોકો જિજ્ઞાસાથી એમની આસપાસ એકઠા થયા. સાધુ” બોલ્યા,
અરે ! ભોળા ભક્તો ! તમે છેતરાશો નહીં. ઈશ્વરને નામે તમને ઊઠાં ભણાવવામાં આવે છે.”
કેટલાક લોકો સાંભળવા ઊભા રહ્યા. જિજ્ઞાસાને કારણે લોકોની ભીડ પણ એ કઠી થઈ એટલે પેલા સાધુએ પોતાની વાત આગળ ચલાવી.
“જુઓ, ઈશ્વરના નામે તમે સાંભળેલા ચમત્કારો એ ચમત્કારો નથી, પણ અકસ્માત છે. આજનું વિજ્ઞાન આ બધી પુરાણી માન્યતાઓને પડકાર ફેંકી રહ્યું છે.”
ટોળામાંથી એક જણાએ પૂછવું, “તો શું ઈશ્વર નથી ?”
શ્રદ્ધાનાં સુમન B 1
