Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 829

ઉપસ'હાર : શ્રી હરિભદ્રજીની સિંહનાદ જેવી વીરવાણી
(943)
કે
6
યા મરેંગે ’· Door Die, ' ‘ વિષય અથવા મૃત્યુ * એવી વીર પુરુષની વીરવાણી સાંભળીને કાયર જના જેમ ભય પામીને ભાગી જાય, તેમ આ ધરધર ચેાગવીરની વાણી સાંભળીને હીનસત્ત્વ જીવે ભય પામીને ભાગવા માંડે એમાં શી નવાઈ ? કારણ અહીં તે ‘ નગદ નારાયણુ ની વાત છે, તથાભાવરૂપ રીકડા ‘હિરના મારગ કલદાર' રૂપીઆની વાત છે, તથારૂપ અધ્યાત્મપરિણતિમય ભાવક્રિયા છે શૂરાના ’ કરતાં ચેગવિજય વરવાની અથવા સુભટની જેમ તે યાગસાધના કરતાં કરતાં ખપી જવાની વાત છે. · પરથમ પહેલું મસ્તક મૂકી, વળતી લેવું નામ જોને ! '—પહેલું માથું મૂકી પછી આ ચેાગનું નામ લેવાની વાત છે. ભાવથી કપટ રહિતપણે આત્માપણુ કરી ચેગમાર્ગે આગળ વધવાની વાત છે. આત્મસ્થાને વીપણુ' દાખવવાની પરમ શૂરવીર વાત છે. આવા આ હિરને-કમને હરનારા વીર’ પ્રભુના માગ શૂરાને માગ છે, એમાં કાયરનું કામ નથી. (જુએ પૃ. ૮, ‘વીરપણું તે આતમઠાણે ' ઇ. ).
4
“ હિરના મારગ છે શૂરાના, નઢુિં' કાયરનું કામ જોને;
પરથમ પહેલુ મસ્તક મૂકી, વળતી લેવુ નામ જોને. ”—શ્રી પ્રીતમ ભક્ત
ઇત્યાદિ કારણેાને લીધે જ્ઞાની આચાર્યાં આવા આ ઉત્કૃષ્ટ ચાગવિષયક ગ્રંથ અયેાગ્યાના હાથમાં દેતા જ નથી. એટલે જ આ ગ્રંથના કર્તા શ્રી હરિભદ્રાચાય જી કહે છે કે- આ ગ્રંથ અયેાગ્યાને દેવા ચેાગ્ય નથી. અને આ અમે કહીએ છીએ તે કાંઇ અયેાગ્ય જીવેા પ્રત્યે અનાદરથી કે તિરસ્કારથી કહેતા નથી, પણ આદરથી ( Respectfully ) કહીએ છીએ; કારણ કે અમને તે જીવે પ્રત્યે કાંઇ દ્વેષ નથી કે અમે તેને અનાદર કે તિરસ્કાર કરીએ, પણ અમને તા સર્વ જીવ પ્રત્યે સમભાવ છે, અને તેવા અયેાગ્ય જીવ પ્રત્યે તે વિશેષે કરીને ભાવ કરુણામુદ્ધિ છે કે આ જીવા પણ આ યાગમાગ પામવા ચેાગ્ય થાય તા કેવું સારુ' ! પણ તે માટે પણ યથાયેાગ્યતા મેળવવી જોઇએ. ચેાગ્યતા મેળળ્યે તે પણ આ માટે ચાગ્ય થાય. એટલે યેાગ્યે જેમ ચેાગ્યતા વૃદ્ધિ માટે પ્રયત્ન કરવા જોઈએ, તેમ અાગ્યે પણ ચેાગ્યતા પ્રાપ્ત કરવા માટેના પ્રયત્ન-પુરુષાથ કરવા જોઇએ. એટલે તેઓએ ખિલકુલ નિરાશ થવાની જરૂર નથી. કારણ કે જેમ બને તેમ વૈરાગ્ય-ઉપશમાદિ ગુણની વૃદ્ધિ થાય તેમ તેમ તેવી ચેગ્યતા આવતી જાય, માટે તે વૈરાગ્યાદિની વૃદ્ધિ માટેના પ્રયાસ તેઓએ કરવા જોઇએ. પણ જ્યાંસુધી તેવી યેાગ્યતા આવી નથી, ત્યાંસુધી તે તેઓ આ માટે ચેાગ્ય નથી જ. એટલે જ આ અમે આદરથી કહ્યું છે, અને તે પણ માત્ર તે જીવેાના હિતાર્થે જ. કારણ કે સવૈદ્યે દરદીની ખરાબર નાડ જોઇ, પ્રકૃતિ પારખી, વય– પાચનશક્તિ આદિ લક્ષમાં રાખી દવા કરવી જોઇએ, એવે। સામાન્ય નિયમ છે. એમ ન કરે
૯૫
હરિભદ્રજીનુ સાદર થન

Translation AI Generated

**Supplement: The Heroic Song of Shri Haribhadraji, Like the Roar of a Lion**
(943)
**Or**
6
Just as cowards flee in fear upon hearing the heroic song of a valiant man who says, "I will die," or "Death is my subject," so too, upon hearing the words of this valiant Chaugaveer, the lowly beings flee in fear. What is surprising about this? Because here, it is the story of "Nagad Narayan," the story of the "Hirna Marag Kaldaar" in the form of a deer, and the story of the spiritual culmination of the feelings of the "Shura." It is the story of the "Chauga Vijay" or the "Subhat," who, like a warrior, consumes himself in the process of performing sacrifices. "First, place your head down, then take the name, you see!" - It is the story of taking the name of this Chauga after first placing your head down. It is the story of moving forward on the path of Chauga, with a heart free from deceit, and surrendering oneself. It is the story of the ultimate heroic act of showing "Vipan" in one's own place. This "Hir" - the one who conquers the "Kam" - is the path of the "Prabhu," the path of the "Shura," and it is not the work of a coward. (See page 8, "Veerpanu Te Atamthane" etc.).
4
"The path of the "Hir" is the path of the "Shura," it is not the work of a coward, you see;
First, place your head down, then take the name, you see." - Shri Pritam Bhakt
Due to these reasons, the wise Acharyas never give such an excellent Chauga-related text into the hands of the "Ayogya." That is why the author of this text, Shri Haribhadracharya, says that this text is not suitable for the "Ayogya." And we are not saying this out of disrespect or contempt for the "Ayogya" beings, but we say it respectfully; because we have no hatred towards those beings, nor do we disrespect or despise them, but we have equal regard for all beings, and towards such "Ayogya" beings, we have a special feeling of compassion, that if these beings were to attain this path of Chauga, how good it would be! But for that, they must also acquire the necessary qualifications. Once they acquire the qualifications, they too will become eligible for this. Therefore, just as the "Yogya" should strive to increase their qualifications, so too, the "Ayogya" should strive to acquire qualifications. Therefore, they should not be discouraged at all. Because as they increase their qualities of detachment, calmness, etc., they will become eligible. Therefore, they should strive to increase their detachment, etc. But until such qualifications have come, they are not eligible for this. That is why we have said this respectfully, and that too only for the benefit of those beings. Because it is a general rule that a doctor should examine the patient's pulse properly, understand their nature, and administer medicine keeping in mind their age, digestive capacity, etc. If he does not do so,
95
With respectful salutations to Haribhadraji.