Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 781

ઉપસંહાર : અહિંસાદિની સકલના : ષકારક ચકને ૫૩
(૭૦૫) આ પ્રકારે આપયોગથી સાચા ભાવથી એક પણ વેગ શુદ્ધપણે સ્પર્શીતાં, અન્ય યોગ તેની સાથે સંકલિત હોવાથી આખું ચોગચક આપોઆપ ચાલુ થઈ જાય છે. આવી આ પ્રવૃત્ત ગચક્રની ભારી ખૂબી છે. આ ગરૂપ પારસમણિનો કઈ એક દેશે સ્પર્શ થતાં, આખો આત્મા ગમય બની જાય છે ! આ ગરૂપ ‘જાદુઈ લાકડી” (magic wand) આત્મા પર ફરતાં, આત્મામાં કેઈ અજબ ફેરફાર થઈ જાય છે! આ યોગ-પરમામૃતની અંજલિ છાંટવામાં આવતાં તેની જાદૂઈ સંજીવની અસર આત્માની નસેનસમાં-પ્રદેશે પ્રદેશમાં પ્રસરી જાય છે !
આમ આ પવનચકસાધક યોગીનું યોગ-સાધક ચક એકદમ ચાલુ થઈ જાય છે. જે ચક્ર પૂર્વે આત્મસ્વરૂપના ભાન વિના બાધક થઈને પ્રવર્તતું હતું, વિપરીત પણે–
ઉલટું ઉધું (anti-clockwise) ચાલતું હતું, “વામમાગી'-આડે માગે ષકારક ચાલનારું થતું હતું, તે હવે આત્મસ્વરૂપનું ભાન આવ્યે સાધક થઈને ચકનો પલટો પ્રવર્તે છે, અવિપરીત પણે સુલટું સીધું (clockwise) ચાલવા માંડે છે.
“દક્ષિણમાગી”—અનુકૂળ થઈને પ્રવર્તે છે. કર્ણા, કર્મ, કરણ, અપાદાન, સંપ્રદાન અને અધિકરણ એ ષટુ કારક ચક જે પૂર્વે આત્મ-બાધકપણે ચાલતું હતું, તે હવે આત્મ-સાધકપણે ચાલવા માંડે છે. પૂર્વે જે કર્તા પરભાવને થતો હતું, કર્મ પરભાવ-વિભાવરૂપ કરતું હતું, કરણ પરવસ્તુનું પ્રયોજતો હતો, ગ્રહણરૂપ સંપ્રદાન પરનું કરતું હતું, ત્યાગરૂપ અપાદાન સ્વનું કરતે હતા, અને અધિકરણ પણ પરવતુમાં કરતો હતો; તેને બદલે હવે તે કર્તા સ્વભાવને થાય છે, કર્મ સ્વભાવરૂપ કરે છે, કારણ આત્મસ્વભાવનું પ્રયોજે છે, ગ્રહણરૂપ સંપ્રદાન આત્મભાવનું કરે છે, ત્યાગરૂપ અપાદાન પરભાવનું કરે છે, અને અધિકરણ આત્મવસ્તુમાં કરે છે. અત્રે આત્મ દ્રવ્ય એ જ કર્તા છે, નિજ આત્માની સિદ્ધિ-સિદ્ધતા એ કાર્ય-કર્મ છે, ઉપાદાન-પરિણામમાં પ્રયુક્ત તે કરણપણું છે, આત્મસંપત્તિનું દાન તે સંપ્રદાનપણું છે, કે જેમાં દાતા પાત્ર ને દેય એ ત્રણે ભાવની અભેદતા થાય છે; સ્વ-પરનું વિવેચન-વિવેક કરવો તે અપાદાન છે, અને સકલ પર્યાયનો આધાર તે અધિકરણ છે. આમ અનાદિ એવા બાધક કારક ભાવ નિવારવા તે સાધકતાને અવલંબી તે સમારી લે છે સુધારી લે છે. એટલે પૂર્વે જે પરનો કર્તા, પર કર્મ, પર કરણ વડે, ૫ર અર્થે, પર થકી, પરમાં રહીને કરતે હતું, તે હવે સ્વ આત્માને કર્તા, સ્વભાવ કર્મને, સ્વભાવ કરણ વડે, સ્વભાવ અથે, સ્વ થકી, સ્વમાં રહીને કરે છે. અર્થાત્ આત્મા, આત્માને, આત્માથી, આત્મા અર્થ, આત્મા થકી, આત્મામાં સાધે છે. રાત્મા ગાત્માને શાત્મના આત્માને શાત્મનઃ આત્મા સધતિ. આ પ્રમાણે તે સાધક એવા કારક ષટક વડે આત્મગુણની સાધના કરે છે.
મલ્લિનાથ” જગનાથ ચરણયુગ ધ્યાઈએ રે, શુદ્ધાતમ પ્રાગભાવ પરમપદ પાઈએ રે સાધક કારક ષટક કરે ગુણ સાધના રે, તેહી જ શુદ્ધ સ્વરૂપ થાય નિરાબાદના રે.

Translation AI Generated

**Conclusion:** Here, the entire cycle of six karmas, which are the obstacles to liberation, is destroyed by the practice of non-violence and other virtues.

(705) In this way, by practicing with true devotion, even a single virtue, when touched by purity, becomes fully activated, and the entire cycle of karmas automatically starts functioning. This is the great benefit of this active cycle. When this group of virtues touches even a single part of the soul, the entire soul becomes pure! When this group of virtues, like a "magic wand," touches the soul, it brings about a miraculous transformation in the soul! When this offering of yogic devotion is poured out, its magical life-giving effect spreads throughout the soul, from every part to every part!

Thus, the yogic cycle of the yogi who practices this cycle of virtues becomes fully activated. The cycle that previously functioned as an obstacle, without the awareness of the true nature of the soul, and was moving in the opposite direction, "anti-clockwise," and was destructive, now, with the awareness of the true nature of the soul, becomes a facilitator, and the cycle reverses, moving in the opposite direction, "clockwise."

It functions favorably, "clockwise." The six karmic factors, namely, the agent (karta), the action (karma), the instrument (karan), the object (apaadan), the recipient (sampradan), and the location (adhikaran), which previously functioned as obstacles to the soul, now begin to function as facilitators of the soul. Previously, the agent was affected by the external, the action was external, the instrument was used for external purposes, the recipient was external, the object was external, and the location was also external; now, instead, the agent is affected by the self, the action is of the nature of the self, the instrument is used for the purpose of the self, the recipient is of the nature of the self, the object is external, and the location is in the self. Here, the soul itself is the agent, the attainment of the self is the action, the instrument used in the process of attainment is the instrument, the gift of the self's wealth is the recipient, in which the giver, the recipient, and the gift are all one; the discrimination between the self and the non-self is the object, and the basis of all the categories is the location. Thus, it eliminates the obstacles of the karmic factors, which are without beginning, and embraces the virtues that facilitate liberation. Therefore, what previously was done by the external agent, through the external action, with the external instrument, for the external purpose, through the external means, and in the external, is now done by the self, through the self's nature, with the self's nature as the instrument, for the self's nature, through the self, and in the self. In other words, the soul, for the soul, by the soul, for the soul's purpose, through the soul, in the soul, practices. The soul, for the soul, by the soul, for the soul's purpose, through the soul, in the soul, practices. In this way, it practices the virtues of the soul through the six karmic factors that facilitate liberation.

"Mallaanath," meditate on the feet of Jagannath, attain the supreme state of pure primordial consciousness, practice the virtues of the six karmic factors, and only then will you attain the pure form, free from all limitations.