Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 777

ઉપસંહાર : વિનીત બેધવંત યતેન્દ્રિય કુલગી
(૭૦૧) વ્યવાન પુરુષ જ સમજે છે. માટે હું પણ અભિમાન છેડી તે જ પરમ વિનય માર્ગનું અનુસરણ કરું. એમ સમજી આ મુમુક્ષુ યોગી પુરુષ યથાયોગ્ય વિનયાચરણ કરે છે.
જે સદ્ગુરુ ઉપદેશથી, પામ્યો કેવળજ્ઞાન, ગુરુ રહ્યા છદ્મસ્થ પણ, વિનય કરે ભગવાન. એવો માર્ગ વિનય તણે, ભાખ્યો શ્રી વીતરાગ;
મૂળ હેતુ એ માર્ગને, સમજે કે સુભાગ.”-શ્રી આત્મસિદ્ધિ. આ વિનીત પણું એ કુશલાનુબંધી પુણ્યને જ પ્રભાવ છે, પુણ્યાનુબંધી પુણ્યનું જ ફળ છે. જે પુણ્યથી પાછો વિશિષ્ટ વિશિષ્ટ પુણ્યને અનુબંધ થયા કરે છે, તે પુણ્યાનુબંધી પુણ્ય કહેવાય છે. એટલે જેથી પુણ્યની શૃંખલા-સાંકળ ચાલુ રહે છે, એવા મહાપુણ્યના જ ફળ પરિપાકરૂપે આ વિનીતપણું પ્રાપ્ત થાય છે.
૫. બેધવંતપણું બોધવંત–વળી આ જોગીજને બોધવંત હોય છે, યથાર્થ બોધવાળા-સમજણવાળા હોય છે. આ યથાર્થ બોધ ગ્રંથિભેદને લીધે હોય છે. તેથી કરીને આ યોગીઓ સમ્યગદષ્ટિ હોઈ તેમને બેધ સતશ્રદ્ધાસંગત હોય છે. તેમને વસ્તુતત્વને યથાર્થ – તત્ત્વવિનિશ્ચય થઈ ચૂક્યો હોય છે, તેથી તેઓ સ્વ–પરવસ્તુનો ભેદ હસ્તામલવત દેખે છે. હું દેહાદિથી ભિન્ન એ સ્વપરપ્રકાશક આત્મા છું, એ અખંડ તત્ત્વબેધ તેમના આત્મામાં સદેદિત રહે છે. હું એક, શુદ્ધ, દર્શન જ્ઞાનમય, સદા અરૂપી એ આત્મા છું, બીજું કંઈ પણ પરમાણુમાત્ર પણ હારું નથી.” (જુઓ ગાથા પૃ. ૬૮ ) એવી અખંડ આત્મભાવનાને લીધે તે પરવતુમાં કદી મુંઝાતા નથી, મહાતા નથી, લેપાતા નથી, ખરડાતા નથી, અને તે મધ્યે રહ્યા છતાં પણ તેઓ તેથી જલકમલવત્ અલિપ્ત અને ઉદાસીન જ રહે છે. આ સમ્યગ બોધને અમૃતરસ જેણે ચાખે છે, તેને પછી બીજા રસ ગમતા નથી, બાકસબુકસ-છાસબાકળા લાગે છે.
૬. તેન્દ્રિયપણું તેંદ્રિયઅને તે યતેંદ્રિય-જિતેન્દ્રિય હોય છે. તેણે ઇન્દ્રિયોને સંયમ કર્યો હોય છે,-આ ચારિત્ર ભાવથી બને છે. જે તત્ત્વસ્વરૂપને યથાર્થપણે જાણે છે, તે પછી ઇદ્રિને આધીન થતું નથી, પણ ઇદ્રિને પિતાને આધીન કરવા મથે છે તે ઇંદ્રિયને ગુલામ બનતું નથી, પણ ઇંદ્રિયોને પોતાની ગુલામ બનાવે છે. તે ઇંદ્રિયોને પોતાના પર સ્વાર થવા દેતા નથી, પણ પિતે તેના પર સ્વાર થાય છે. ઇંદ્રિરૂપ તેફાની ઘોડાને સંયમરૂપ લગામથી બાંધી, તે સ્વરૂપ-રથમાં બેસી, મનરૂપ સારથિને આજ્ઞા કરી તે ચલા વરાવે છે. તે પાંચે ઇન્દ્રિયોને વિષયોમાંથી વ્યાવૃત્ત કરી–પાછી વાળી સ્વરૂપાભિમુખ કરે છે, અને તેમને સ્વરૂપસાધનની પ્રાપ્તિમાં તેમના “જોગા” કામે લગાડી દે છે, નિસાર દેહ

Translation AI Generated

**Conclusion:** The virtuous, non-deceitful, self-controlled, and wise are understood only by the liberated soul. Therefore, I too, abandoning pride, will follow the path of ultimate humility. Understanding this, the seeker of liberation, the yogi, practices humility as appropriate.

The one who attained omniscience through the teachings of the true Guru, even though the Guru remained hidden, practiced humility towards the Lord. Such a path of humility was described by Shri Vitrag: "The essence of this path is understood by the fortunate." - Shri Atmasiddhi. This humility is the effect of virtuous karma, the fruit of virtuous karma. The karma that leads to further and further virtuous karma is called virtuous karma. Therefore, this humility is attained as the fruit of great virtuous karma, which keeps the chain of virtuous karma going.

5. Non-deceitfulness: The yogi is wise, possessing true knowledge and understanding. This true knowledge arises from the breaking of the knots of ignorance. Therefore, these yogis have right vision and are steadfast in their faith. They have attained true knowledge of the nature of things, and therefore they see the distinction between self and non-self clearly. The knowledge that "I am the self-illuminating soul, distinct from the body and other things," this unshakeable knowledge of the truth is firmly established in their souls. "I am one, pure, full of knowledge and vision, eternally formless, and nothing else, not even an atom, is mine." (See verse page 68). Due to this unshakeable self-awareness, they are never confused, deluded, attached, or entangled in the non-self. Even while dwelling in the midst of it, they remain detached and indifferent, like a lotus in water. The one who tastes the nectar of this right knowledge does not find other tastes appealing; they seem like tasteless, bland, and unappealing.

6. Self-control: The yogi is self-controlled, having conquered the senses. This is achieved through virtuous conduct. The one who truly knows the nature of the self is no longer controlled by the senses, but strives to control the senses. They do not become slaves to the senses, but make the senses their slaves. They do not allow the senses to dominate them, but they dominate the senses. They bind the unruly horses of the senses with the reins of self-control, sit in the chariot of their true nature, and command the charioteer of the mind to drive them forward. They withdraw the five senses from objects, turn them towards their true nature, and employ them in the attainment of self-realization. The insignificant body...