Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 640

(૫૬૪)
ગદરિસમુચ્ચય
મધ્યસ્થ થઉં છું.” અને સર્વત્ર વીતરાગ એવો તે આત્મામાં જ રત થઈ શુકલ એવા આત્મધ્યાનને પામે છે, ને તેના પરમ ધન્ય ઉદ્દગાર નીકળી પડે છે કે
અહે ! અહો ! હું મુજને કહું, નમે મુજ નમે મુજ રે; અમિત ફલ દાન દાતારની, જેહને ભેટ થઈ તુજ રે.
... શાંતિજિન ! એક મુજ વિનતિ.”—શ્રી આનંદઘનજી, આ આત્મા જેમાં ધ્યેય છે, તેને શાસ્ત્રપરિભાષામાં પિંડસ્થ ધ્યાન કહે છે. દેહપિંડમાં સ્થિતિ કરતા આત્માનું, દેહ-દેવળમાં બિરાજમાન આત્મદેવનું જ્યાં ધ્યાન ધરાય
છે તે પિંડસ્થ ધ્યાન છે. પરમેષ્ઠિવાચક નમસ્કારાદિ મંત્ર વાકયને જપ ય ભેદે ચાર જ્યાં ધ્યેય છે, તે પદસ્થ ધ્યાન છે. જ્યાં સદેહે વતા, સાકાર-રૂપી ધ્યાન ભેદ એવા સર્વજ્ઞ પરમાત્મા ધ્યાનને વિષય છે, તે રૂપસ્થ ધ્યાન છે. અને
- જ્યાં દેહાતીત-રૂપાતીત એવા નિરંજન નિરાકાર સિદ્ધ પરમાત્મા ધ્યાનને વિષય છે, તે રૂપાતીત ધ્યાન કહેવાય છે.* "देहादेवलि जो वसइ, देउ अणाइ अणतु । केवलणाणफुरंततणु, सो परमप्पु णिभंतु ॥"
- શ્રી યોગીન્દ્રદેવવિરચિત પરમાત્મપ્રકાશ ગા. ૩૩ એમાં પણ ખાસ કરીને જીવતમૂત્તિ એવા રૂપી-દેહપિંડસ્થ સર્વજ્ઞ ભગવાનનું ધ્યાન જીવને પરમ ઉપકારી થાય છે. કારણ કે આ દેહ છતાં દેહાતીત દશાવાળા પરમ
આત્મસમાધિમય પ્રભુનું અનુપમ રૂપ દેખીને ભક્ત જનનું મન ચપળ પ્રભુનું પિંડસ્થ સ્વભાવ છોડીને ઠરી જાય છે–સ્થિર થાય છે. એટલે એ ભક્ત જન ધ્યાન ભાવાવેશમાં ગાય છે કે-હે ભગવાન ! જો આ હારૂં રૂપી સ્વરૂપ
જગમાં ન દેખાયું હોત, તે અમારું મન તેના ઉપર હસત-હર્ષ પામત? હીંચ્યા વિના શુદ્ધ સ્વભાવને કેમ ઈચ્છત? ઈડ્યા વિના હારા પ્રગટ ભાવને કેમ પ્રીચ્છત - એળખત ? પ્રીયા વિના ધ્યાન દશામાં તે કેમ લાવત? લાવ્યા વિના રસસ્વાદ તે કેમ પામતી માટે અમે તે માનીએ છીએ કે હે પ્રભુ! હારી ભક્તિ વિના કોઈ ભક્તને મુક્તિ હોતી નથી. હે સર્વજ્ઞ પરમાત્મા ! અમારા સત્ પુણ્યના ભેગથી તમે રૂપી દેહધારી થયા ને અમૃત સમાણુ ધર્મની વાણી કહી ગયા. આમ હે ભગવાન! આ હારે દેહ-પિડ ઘણુ ગુણનું કારણ છે, અને તે સેવવામાં આવતાં મહાભયનું વારણ થઈ પડે છે, માટે હે પ્રભુ! અમે તો હારું પિંડસ્થ ધ્યાન એકમના થઈને કરવાનો નિશ્ચય કરીએ છીએ. “રૂપ અનૂપ નિહાળી સુમતિ જિન તાહરુ, છાંડી ચપલ સ્વભાવ ઠ" મન મારું; રૂપી સરૂપ ન હોત જો જગ તુજ દીસતું, તે કુણ ઉપર મન કહે અમ હીંસતું.
*"पदस्थं मन्त्रवाक्यस्थं पिण्डस्थं स्वाचितनम ।
रूपस्थं सर्वचिद्रूपं रूपातीतं निरञ्जनम् ॥"

Translation AI Generated

(564)
Gadarisamuccaya
"I become the middle." And everywhere, the soul, being devoid of attachment, becomes absorbed in the pure self-meditation, and its supreme blissful emotions emerge:
Oh! Oh! I say to myself, I bow to myself, I bow to myself; the infinite fruit, the gift of the giver, which has become your gift.
... Shantijin! One request from me." - Shri Anandghanji, this soul, in which there is a goal, is called Pindastha Dhyana in the scriptures. The meditation of the soul residing in the physical body, the meditation of the soul-god residing in the body-temple, is Pindastha Dhyana. Where the mantra-sentences like Namaskara, which are indicative of the Supreme Being, are chanted, that is Padastah Dhyana. Where the omniscient Supreme Being, who is the subject of meditation, is the form-like meditation, that is Roopastha Dhyana. And
- Where the Nirangan, Nirakar Siddha Paramatma, who is beyond the body and form, is the subject of meditation, that is called Rupaatita Dhyana. *"देहादेवलि जो वसइ, देउ अणाइ अणतु । केवलणाणफुरंततणु, सो परमप्पु णिभंतु ॥"*
- Shri Yogindevdev-written Paramatmaprakash Ga. 33 In this, especially the meditation of the omniscient Bhagwan, who is the form-body-dwelling, is the ultimate benefit to the soul. Because seeing the unparalleled form of the Supreme Being, who is beyond the body, even though he has a body, the mind of the devotee becomes steady, leaving behind the Pindastha nature of the agile Lord. Therefore, that devotee sings in meditation and emotion: Oh Lord! If this form-like form had not been seen in the world, would our mind have been happy and joyful over it? Without being attracted, how would we desire the pure nature? Without being attracted, how would we desire the manifest form of the Lord? Without being attracted, how would we bring it to the state of meditation? Without being attracted, how would we taste the nectar? Therefore, we believe that Oh Lord! No devotee can attain liberation without your devotion. Oh Omniscient Supreme Being! By the gathering of our good virtues, you have become the form-body-wearer and have spoken the words of the nectar-like Dharma. Thus, Oh Lord! This form-body is the cause of many virtues, and by serving it, it becomes a shield against great fear, therefore, Oh Lord! We are determined to do this Pindastha Dhyana, becoming one. "Seeing the unique form, the good mind, having abandoned the agile nature, my mind becomes steady; if the form-like form had not been seen in the world, then what would the mind say, it would be hurting."
*"पदस्थं मन्त्रवाक्यस्थं पिण्डस्थं स्वाचितनम ।
रूपस्थं सर्वचिद्रूपं रूपातीतं निरञ्जनम् ॥"*