Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 639

પ્રભા દૃષ્ટિ : શુકલ આત્મધ્યાન, પ્રભુનુ પિ′ડસ્થઘ્યાન
(૫૬૩)
થાય છે,—જેથી સત્ર નિરીહ એવા ચેગી પુરુષ શુકલ આત્મધ્યાનરૂપ નિશ્ચય ધ્યાનને માટે પરમ ચેાગ્ય થાય છે. એટલે તે પરમ ગુણવંત પરમાત્માનું તન્મય ધ્યાન જે નિશ્ચય ધ્યાનમાં ધ્યાવે છે, તે શુદ્ધાત્માના અનુભવ આસ્વાદી તે પરમાત્મપદને પામે છે.
પરમગુણી તન્મયતા સેવન, નિશ્ચય ધ્યાને ધ્યાવેજી;
શુદ્ધાતમ અનુભવ આસ્વાદી, દેવચંદ્ર પદ પાવેજી. શ્રી ચંદ્રપ્રભ’-શ્રી દેવચ’દ્રુજી,
""
અને આ દૃષ્ટિવાળા મહાયેગી તા યુક્ત એવા આ શુદ્ધ આત્મધ્યાનના પ્રારંભ માટે પરમ ચેાગ્ય થઈ ગયા હાય છે, કારણ કે અત્યાર સુધીની ધર્મ ધ્યાનની ઉત્કૃષ્ટ આરાધનાથી આ આત્મજ્ઞાની સભ્યષ્ટિ યાગી પુરુષ એવે શાંત, દાંત આ દૃષ્ટિમાં ને અપ્રમત્ત થઈ ગયા હૈાય છે, આત્મભાવથી એવા ભાવિતાત્મા શુકલધ્યાનની અને સ્થિતપ્રજ્ઞ આત્મારામી થઇ ગયા હેાય છે, કે તેણે શુદ્ધ આત્માના ચૈાગ્યતા ધ્યાનરૂપ શુકલધ્યાનની શ્રેણીએ ચઢવા માટે આવશ્યક ઉપયેગી એવા અપૂર્વ આત્મવીય ના-આત્મસામર્થ્ય ના અદ્ભુત સંચય કરી લીધા હાય છે, એટલે આ આત્મધ્યાની પુરુષ અપૂર્વ આત્મવીયની સ્ફુરણાથી ભાવે છે કે· અનંત ગુણુ–કમલને વિકાસ કરનાર એવા હું સૂર્ય સમાન છતાં અહા ! આ મહાલવારણ્યમાં પૂર્વે ક-વૈરિઓથી વંચિત કરાયા ! આત્મબ્રાંતિથી ઉપજેલા રાગાદિ અતુલ અધનાથી બધાયેલેા હું અનતકાળ આ દુČમ ભવ-વનમાં વિખિત થયો! હવે આજ મ્હારા રાગ–જ્વર નષ્ટ થયેા છે, આજ મ્હારી માહનિદ્રા ચાલી ગઈ છે, તેથી ધ્યાનરૂપ ખગધારાથી હું કમ શત્રુને હણી નાંખુ
વળી તે ભાવે છે કે— જેના અભાવે હું સૂતા હતા, અને જેના સદ્ભાવે હું ઊઠયો છું, તે અતીન્દ્રિય અનિર્દેશ્ય સ્વસ`વેદ્ય હું છું. જે પરમાત્મા છે તે જ હું છું, જે હું છું તે પરમ છે, તેથી હું જ મ્હારાથી ઉપાસ્ય છુ, અન્ય કાઈ નહિ', એમ સ્થિતિ છે.’ નમા મુજ આમ જે આત્મભાવના ભાવે છે, તે કયાંય રાગ-દ્વેષ કરતા નથી. નમે મુજ રે ’કારણકે તે ચિંતવે છે કે- આ અચેતન × છે તે દૃશ્ય છે, ને ચેતન છે, તે અદૃશ્ય છે. તેા હું કયાં રાષ કરુ ? કયાં તેષ કરું ? એથી હું
<
*"अनन्तगुणराजीवबन्धुरप्यत्र वञ्चितः । अहो भवमहा कक्षे प्रागहं कर्मवैरिभिः ॥ स्वविभ्रमसमुद्भूतै रागाद्यतुलबन्धनैः । बद्धो विडम्बितः कालमनन्तं जन्मदुर्गमे ॥ अद्य रागज्जरो जीर्णो मोहनिद्राद्य निर्गता । ततः कर्मरिपुं हन्मि ध्याननिस्त्रिशधारया ।। " —શ્રી શુભચ દ્ગાચા છકૃત શ્રી જ્ઞાનાવ,
+‘-શ્વેતમિનું દથમદË ચેતનું તતઃ ।
વામિ વ તુષ્યામિ મધ્યસ્થોડઢું માન્યતઃ ।। ′′—શ્રી સમાધિશતક,

Translation AI Generated

## Prabha Drushti: Shukal Atmadhyan, Prabhu's Pidastghyan (563)

It happens that for a pure man, who is free from attachment, Shukal Atmadhyan, which is a firm conviction, is the most suitable for meditation. Therefore, the one who meditates on the Supreme Being, who is full of virtues, with complete devotion, experiences the pure soul and attains the state of the Supreme Being.

**Parmaguni Tanmayata Sevan, Nishchay Dhyane Dhyaveji;
Shuddhatma Anubhav Asvadi, Devchandra Pad Paveji. Shri Chandraprabh'-Shri Devchandraji,**

And these great souls, who have this vision, are most suitable for the beginning of this pure Atmadhyan, because through the excellent worship of Dharma Dhyan, these self-knowing, selfless, and dedicated souls have become calm, peaceful, and unwavering in this vision. They have become absorbed in the feeling of the self, and have become established in the state of self-realization. They have accumulated an extraordinary store of self-knowledge and non-self-knowledge, which is essential for climbing the ladder of Shukal Dhyan, which is the most suitable form of meditation for the pure soul.

Therefore, this soul, who is meditating, feels inspired by this extraordinary self-knowledge and says, "Although I am like the sun, who develops the lotus of infinite virtues, alas! I was deprived by my enemies in this great forest! Bound by the countless chains of attachment, etc., which arose from self-delusion, I wandered in this terrible cycle of birth and death for an infinite time! Today my fever of attachment has subsided, today my sleep of ignorance has gone, therefore, with the sword of meditation, I will kill my enemies of karma."

Furthermore, he feels, "I am the one, without whom I was sleeping, and with whose grace I have awakened. I am the one who is beyond the senses, indescribable, and self-evident. I am the Supreme Being, and the Supreme Being is me. Therefore, I am the one who is worthy of worship by me, and no one else." This is the state of being. This feeling of self-awareness does not involve any attachment or aversion. Because he thinks, "What is inert is visible, and what is conscious is invisible. So, where should I have attachment, and where should I have aversion?" Therefore, I...

*"Anantgunarajivabandhurapyatra Vanchitah. Aho Bhavamaha Kakshe Pragham Karmavairibhih. || Svibhiramasamudbhute Raagadyatulabandhanai. Baddho Vidambitah Kalamanantan Janmadurgame. || Adya Ragajjaro Jirnomo Hanidradya Nirgata. Tatah Karmaripuham Hanmi Dhyananistrishdharyaya. || " —Shri Shubhachandraji's Shri Jnanavali,
+‘-Shvetamibhu Dhathmaden Chetannu Tathah.
Vami Va Tushyami Madhyasthoddham Manyatah. || ′′—Shri Samadhishatak,