Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 592

(૫૧૬)
ગદષ્ટિસમુચ્ચય તેઓ પૌગલિક વિષયભેગથી નિરંતર દૂર દૂર ભાગે છે, અને કાચબાની જેમ વિષયમાંથી ઇદ્રિને પ્રત્યાહાર કરે છે–પાછી ખેંચી લે છે. એટલે એમની આશ્રવભાવની ચાલ સહેજેઅનાયાસે છૂટી જાય છે, અને ઉગ્ર સંવર દશા પ્રગટે છે. જેથી તેઓને આત્મા પોતે જ સાક્ષાત્ સંવરરૂપ થાય છે, સવરૂપગુપ્ત બને છે. આમ નિત્યદર્શન-પ્રત્યાહાર આદિ પાંચમી દષ્ટિના ગુણગણુનો આત્મલાભ અત્ર છઠ્ઠી દ્રષ્ટિમાં વિશેષ પ્રબળપણે-નિર્મળપણે અનુવર છે જ. આવા પરમ ઉદાર ગુણસંપન્ન સમ્યગદષ્ટિ સન્દુરુષને દેખીને અન્ય જીને પણ તેમના પ્રત્યે સ્વાભાવિક પ્રેમ કુરે એવી તેમની જનપ્રિયતા હોય છે. આ મહંતોના સ્વરૂપાચરણરૂપ ચારિત્રને કઈ એ મુંગો મહાપ્રભાવ સ્વયં કુરે છે, કે તેમને જોતાં જ બીજા ને તેમના પ્રત્યે કુદરતી પ્રેમ-બહુમાન ઉપજે છે.
યોગનું છછું અંગ-ધારણા “જિનરાજની સેવા કરવી, ધ્યેય ધ્યાન ધારણા ધરવી.”—શ્રી દેવચંદ્રજી આ દૃષ્ટિમાં ધારણા નામનું છઠ્ઠું ચોગ અંગ પ્રાપ્ત થાય છે, કારણ કે પ્રત્યાહાર નામનું પાંચમું અંગ સાંપડ્યા પછી સ્વાભાવિક ક્રમે ધારણ થાય છે. ધારણું એટલે ચિત્તને
દેશબંધ, ચિત્તને અમુક મર્યાદિત દેશમાં–ક્ષેત્રમાં બાંધી રાખવું-ધારી વિભાવ નિવૃત્તિ રાખવું તે ધારણા, એમ તેની વ્યાખ્યા છે. મનમર્કટ ચારે કોર ભ્રમણ સ્વભાવ પ્રવૃત્તિ કરવાનો અતિ ચંચલ સ્વભાવ ધરાવે છે, તેને નાસાગ્ર આદિમાં સ્થિર
કરવું, અથવા શ્રુતસ્કંધના નિરંતર આરોહણ-અવરોહણમાં રોકી રાખવું, પ્રભુભક્તિરૂપ ખીલામાં પ્રેમની સાંકળથી બાંધી રાખવું, અથવા શુદ્ધ આત્મચિંતનના વ્યાપારમાં ધારી રાખવું તે ધારણા છે. (જુઓ પૃ. ૨૧૨-૨૧૩) આત્માને પરભાવમાંથી પ્રત્યાહુત કરેપાછો ખેંચ તે પ્રત્યાહારનું કામ છે, ને તેને આત્મભાવમાં ધારી રાખ તે ધારણનું કામ છે. આમ ચિત્તને વિષયોમાંથી વ્યાવૃત્ત કરી આત્મભાવમાં જ પ્રવૃત્ત કરવું, આત્મસ્વરૂપ ધર્મમાં જ ધારી રાખવું એવી શુદ્ધ ધારણા સમ્યગદષ્ટિ યેગી પુરુષ ધરે છે, કે જે અંતે તત્તાનંદમય પૂર્ણ સમાધિમાં લયને પામે છે. આવી ઉત્તમ આત્મધારણવાળા સમ્યગૃષ્ટિ જ્ઞાની પુરુષ પર પરિણતિ* છેડી દઈ, ભેદવાદોનું ખંડન કરી, ઉદિત અખંડ એવા પ્રચંડ જ્ઞાનમય સ્વભાવમાં સ્થિતિ કરે છે, તે પછી તેને બીજી કર્તા-કર્મ પ્રવૃત્તિને અવકાશ કયાંથી હોય છે અથવા પૌગલિક કર્મ બંધ કયાંથી હોય?” આવી અદભત આત્મસ્વભાવ ધમમય
* "परपरिणतिमुज्झत् खंडयझेदवादा-निदमुदितमखण्डं ज्ञानमुञ्चण्डमुच्चैः। ननु कथमवकाशः कर्तृकर्मप्रवृत्तेरिह भवति कथं वा पौद्गलः कर्मवन्धः॥"
(ઈત્યાદિ વિશેષ માટે જુઓ)–શ્રી સમયસારકલશ.

Translation AI Generated

(516)
Those with right faith (Samyak Darshan) constantly move away from worldly objects, and like a tortoise, they withdraw their senses from objects. Therefore, their flow of karmic afflictions (Asrava) easily ceases, and a state of intense austerity (Samvara) is revealed. As a result, their soul itself becomes the embodiment of austerity (Samvara), becoming hidden in its pure form. Thus, the benefits of the fivefold vision (Panchama Drishti), including eternal vision (Nitya Darshan) and withdrawal (Pratyahara), are particularly strong and pure in this sixth vision (Shasta Drishti). Seeing such supremely generous and virtuous individuals with right faith (Samyak Darshan), others naturally feel love for them. Their popularity stems from the inherent charm of their character, which is a manifestation of their great austerity (Samvara). What is the reason for this immense influence of these great souls? It is because seeing them evokes natural love and respect in others.

The sixth limb of yoga, called "Dharana," is "to serve the Jina (liberated soul), to hold the goal (Moksha) in mind." - Shri Devchandraji. In this vision, the sixth limb of yoga, called "Dharana," is attained, because it naturally follows the attainment of the fifth limb, called "Pratyahara" (withdrawal). Dharana means to confine the mind to a specific limited area or field, to keep it focused and free from distractions. This is the definition of Dharana. The mind, like a monkey, is extremely fickle and restless, constantly wandering in all directions. To stabilize it in the tip of the nose (Nasagra) or to keep it engaged in the continuous ascent and descent of the Shruta Skandha (scriptural knowledge), to bind it with the chain of love to the nail of devotion to the Lord, or to keep it engaged in the practice of pure self-reflection, is Dharana. (See page 212-213) The function of Pratyahara is to withdraw the soul from external influences, and the function of Dharana is to hold it in its own essence. Thus, to divert the mind from objects and engage it only in its own essence, to keep it focused on the true nature of the soul (Atma Swaroop Dharma), is the pure Dharana that a person with right faith (Samyak Darshan) practices, which ultimately leads to complete absorption (Samadhi) filled with bliss (Tattvananda). Such a person with right faith (Samyak Darshan) and excellent self-absorption (Atma Dharana) transcends all external influences (Paraparinaati), refutes all dualities (Bhedavada), and establishes himself in the vast, undivided, and knowledge-filled nature of the soul (Atma Swaroop). After that, where is there any scope for further action (Karma) or karmic bondage (Paudgalik Karma)?

Such a wonderful soul, filled with the essence of the soul (Atma Swaroop Dharma) - (For more details, see) - Shri Samayasar Kalash.