Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 548

(૪૭૨)
યોગદષ્ટિસમુચ્ચય કષાયની ઉપશાંતતા, માત્ર મોક્ષ અભિલાષ; ભવે ખેદ પ્રાણી દયા, ત્યાં આત્માર્થ નિવાસ. દશા ન એવી જ્યાં લગી, જીવ લહે નહિ જેગ; મોક્ષમાર્ગ પામે નહિં, મટે ન અંતર રેગ.
જ્યાં આવે એવી દશા, સદ્ગુરુ બોધ સુહાય; તે બધે સુવિચારણા, ત્યાં પ્રગટે સુખદાય.
જ્યાં પ્રગટે સુવિચારણા, ત્યાં પ્રગટે નિજજ્ઞાન,
જે જ્ઞાને ક્ષય મોહ થઈ, પામે પદ નિર્વાણ.”—શ્રી આત્મસિદ્ધિજી. આમ પ્રશમ–ત્યાગ-વૈરાગ્યાદિ આત્મજ્ઞાન હોય તે સફળ છે, અને આત્મજ્ઞાનની પ્રાપ્તિના ઉત્તમ હેતુ પણ છે. કારણ કે ત્યાગ-વૈરાગ્ય જેના ચિત્તમાં-અંતરંગમાં નથી, અસ્થિમજાપર્યત હાડોહાડ વ્યાપ્યા નથી, તેને આત્મજ્ઞાન થાય નહિં; અને ત્યાગવિરાગ્યમાં જ જે જીવ અટકી પડે–આત્મજ્ઞાનના ઈષ્ટ લક્ષ્ય ભણી આગળ વધે નહિ, તે તે પિતાનું ભાન ભૂલી જાય, અર્થાત જે આત્મજ્ઞાન પામવાના મૂળ હેતુ અથે ત્યાગવૈરાગ્યાદિ અત્યંત આવશ્યક છે, તે મૂળ હેતુ જ તે ચૂકી જાય છે.
વૈરાગ્યાદિ સફળ છે, જે સહ આતમ જ્ઞાન, તેમજ આતમજ્ઞાનની, પ્રાપ્તિ તણું નિદાન. ત્યાગ વિરાગ ન ચિત્તમાં, થાય ન તેને જ્ઞાન
અટકે ત્યાગ વિરાગમાં, તે ભૂલે નિજ ભાન.”–શ્રી આત્મસિદ્ધિ. આ પરમ ઉપકારી પ્રમાદિ ગુણ જ્યાં પ્રગટયા છે, પરમાર્થથી-તત્વાર્થનું સમ્યક શ્રદ્ધાન જ્યાં ઉપર્યું છે, અને જ્યાં પ્રગટ આત્મજ્ઞાન–શુદ્ધ આત્માનુભવ થાય છે, એવું આ પરમ ધન્ય, પરમ વંદ્ય, પરમ દુર્લભ એવું કલ્યાણમૂર્તિ સમ્યગદર્શન આ પાંચમી સ્થિર દષ્ટિમાં સ્થિતિ કરતા યેગીને તમોગ્રંથિના વિભેદથી સાંપડે છે. અને આમ જેને દર્શન મેહ નષ્ટ થયું છે, ને સ્પષ્ટ આત્મજ્ઞાન પ્રકાશ સાંપડ્યો છે, એવા આ મહાબુદ્ધિમાન વિવેકી સમ્યગ્દષ્ટિ દષ્ટા યેગીને આ સંસારનું મહાભયંકર દુઃખદ અસ્થિર સ્વરૂપ સંવેદાય છે, સાક્ષાત્ અનુભવાય છે, એટલે જ આ પરમ ધન્ય સમ્યગદષ્ટિ પુરુષને સમસ્ત સંસારચેષ્ટા બાલધૂલિગ્રક્રીડા જેવી ભાસે એમાં કાંઈ આશ્ચર્ય નથી. કારણ કે– એનું સ્વને જે દર્શન પામે છે, તેનું મન ન ચઢે બીજે ભામે રે થાય કૃષ્ણને લેશ પ્રસંગ છે, તેને ન ગમે સંસારને સંગ રે. હસતાં રમતાં પ્રગટ હરિ દેખું રે, મારું જીવ્યું સફળ તવ લેખું રે; મુક્તાનંદને નાથ વિહારી રે, ઓધા જીવનદેવી અમારી રે.” શ્રી મુક્તાનંદજી.

Translation AI Generated

(472)
Yoga-drishti samuchaya is the calmness of kshaya, only moksha abhilasha; in bhava, kheda, pranidaya, there, atmaarth nivaas. Dasha is not like that, until then, jeev will not get jag; mokshamarg will not be attained, antar reg will not be removed.
Where such dasha comes, sadguru bodh suhay; there, all suvicharana, there, sukhday will be revealed.
Where suvicharana is revealed, there, nijgyaan is revealed,
In that jnaan, moha is destroyed, pad nirvana is attained.” - Shri Atmasiddhiji. Thus, prashma-tyaga-vairagya-adi atmajnaan is successful, and it is also the best purpose of attaining atmajnaan. Because, tyaga-vairagya is not in the chitta-antarang of one, asthi-maja-paryat is not spread throughout the body, atmajnaan will not happen to him; and in tyaga-viragya, the jeev who gets stuck - does not move forward towards the desired goal of atmajnaan, he forgets the awareness of his father, that is, the original purpose of attaining atmajnaan, or tyaga-vairagya-adi, which is very essential, he misses that original purpose.
Vairagya-adi is successful, which is along with atmajnaan, as well as the diagnosis of attaining atmajnaan. Tyaga-viraga is not in the chitta, jnaan does not happen to him
Tyaga-viraga gets stuck, he forgets his own awareness.” - Shri Atmasiddhi. Where this supreme benevolent pramada-adi guna is revealed, where samyak shraddha of paramarth-tatvarth is elevated, and where revealed atmajnaan - shuddha atmaanubhav happens, such supreme blessed, supreme venerable, supreme rare kalyaanmurti samyagdarshan is attained by the yogi who is situated in this fifth stable drishti, from the separation of tamogranthi. And thus, the one whose darshan-meh is destroyed, and who has attained the light of clear atmajnaan, such mahabuddhiman viveki samyagdristi dristi yogi, experiences the terrible, painful, unstable form of this sansaar, it is directly experienced, that is why, this supreme blessed samyagdristi purush, all sansaar cheshta appears like a child's play, there is no wonder in it. Because - the one who attains darshan of himself, his mind does not go to another bhaam, there is a little chance of becoming Krishna, he does not like the company of sansaar. Laughing, playing, Hari is revealed, my life is successful, I write it to you; muktanand's naath vihaari, oodha jeevandevi amari.” - Shri Muktanandji.