Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 37

૩૬
પ્રતિષ્ઠ‘દે પ્રતિષ્ઠ’દે જિનરાજના હેાજી, કરતાં સાધક ભાવ;
દેવ'દ્ર દેવચંદ્રપદ અનુભવે હાજી, શુદ્ધાતમ પ્રાભાવ.”—શ્રી દેવચ'દ્રજી અત્રે ‘સ'શુ' ભક્તિને જ ચેગખીજ કહ્યું છે,-નહિ' કે અસ'શુદ્ધ ભક્તિને શ્રી હરિભદ્રસૂરિજી કહે છે કે અત્રે અમે જે કહેવા માગીએ છીએ તે તેના અલૌકિક રીતે આ અલૌકિક પ્રભુને સેવવાની વાત કહેવા માગીએ છીએ, આ લેાકેાત્તર પ્રભુની સેવાના 'તર્યંત ભેદ-રહસ્ય-મમ જાણીને સમજીને આધ્યાત્મિક ગુણપ્રકાશરૂપ સેવાની વાત કહેવા માગીએ છીએ. આ લેાકેાત્તર દેવને ઘણા જીવે તેમનુ' સ્વરૂપ સમજ્યા વિના લૌકિક રીતથી સેવે છે, આ લેાક-પરલેાક સંબંધી લૌકિક ફૂલની આકાંક્ષાથી-આશાથી સેવે છે. અથવા ક્રોધ-માન-માયા-લેણ આદિ દશ સ`જ્ઞા સહિતપણે સેવે છે. આમ અલૌકિક દેવની લૌકિક લકામનાથી લૌકિકપણે કરાતી સેવા તે શુદ્ધ સેવા નથી, અને તે ચૈગખીજ નથી. શુદ્ સેવા તા (૧) પ્રભુ પ્રત્યે પરમ ઉપાદેય બુદ્ધિપૂર્વક, (૨) આહારાદિ દશસ'જ્ઞાના નિધ સહિતપણે. (૩) આ લેાક-પરલેાક-સ'ખ'ધી કામના રહિતપણે કરવામાં આવે તે જ થાય. એવી જે સ‘શુદ્ધ સેવા છે, તે જ અત્રે ચે!ગબીજરૂપ થઈ પડે છે.
એટલે (૧) સૌથી પ્રથમ તે આ વીતરાગ પરમાત્મા આખા જગત્માં ખીજા બધાય કરતાં વધારે આદરવા યોગ્ય છે, આરાધવા-ઉપાસવા યૈગ્ય છે એવી પરમ ઉપાદેયબુદ્ધિ અંતમાં પ્રગટવી જોઇએ; આખા જગત્ કરતાં પણ જેનુ' ગુણગૌરવ અનંતગુણુ અધિક છે એવા તે પરમ જગદ્ગુરુ પરમેષ્ઠિ પરમ ઇષ્ટ લાગવા જોઇએ. ‘સભવદેવ તે ધુર સેવે! સવે રે.' અર્થાત્ જગના અન્ય કોઇ પણ પદાર્થ કરતાં અનંત અનંતગણુા મહિમાવ'ન એવા આ પરમ ઉપકારી કરુણાસિંધુ ‘અર્હત્’ પ્રભુને પરમ ધૃજાના પાત્ર, પરમ પૂજ્ય, પરમ આરાધ્ય, પરમ ઉપાસ્ય, અને પરમ સેવ્ય ગુણી, તેની પૂજામાં, તેની આરાધનામાં તેની સેવનામાં બીજા ખધા કા કરતાં સૌથી પ્રથમ તત્પર થઇ જવુ જોઇએ. (ર) બીજુ−આહાર, ક્રોધિંદ દશ સ'જ્ઞાનુ વિષ્ણુભન-નિરાધ, ઉદય અભાવ હાવા એ સશુદ્ધ ભક્તિનુ બીજુ લક્ષણ છે. જ્યાં ખાવા પીવાનુ` પણ ભૂલાઈ જાય, ભય ભાગી જાય, કામ નકામા થઈ પડે, મમતા મરી જાય, ક્રોધ શમી જાય, માનનું માન ન રહે, કપટનું કપટ ચાલે નહિ', લેાભના લાભ થાય નહિ, અધશ્રદ્ધા ટળીને સાચી સમજણ હાય, અને લેાકની વાહવાહની બીલકુલ પરવા ન હેાય, એવી સશુદ્ધ ભક્તિ જ મુમુક્ષુ જોગીજને કરે. શ્રી યોવિજયજીએ કહ્યુ' છે તેમ શ્રી શીતલ જિન ભેટિયે, કરી ભકતે ચાકખું ચિત્ત હા.’ (૩) ત્રીજું-આ લેાક પરલેાકસબંધી ફુલકામના રહિતપણુ –નિષ્કામપણુ' હેવુ જોઇએ. આ લેાકસબંધી ધન-કીર્ત્તિ-પૂજાસત્કાર આદિ કુલકામનાથી જે કરવામાં આવે, તે સચિત્તને મારી નાંખતુ હાવાથી અને મહત્ એવાં સત્ અનુષ્ઠાનની આશાતનારૂપ થતું હેાવાથી, આત્માને વિષરૂપે પરિણમી વિષઅનુષ્ઠાન થઇ પડે છે; અને પરલેાકસ બધી લકામનાથી કરવામાં આવતું અનુષ્ઠાન પણ તે જ કારણથી આત્માને ગરરૂપે (Slow poison) પરિણમી ગર્અનુષ્ઠાન થઇ પડે છે. માટે આ અન્ને

Translation AI Generated

36
The verse states that the pure devotion (Chegkhīj) is the devotion that is offered to the Jina Raja (the victorious one) with the feeling of a seeker, experiencing the state of Devchandra (the moon god) and the pure radiance. Shri Devchandraji here refers to pure devotion, not impure devotion. Shri Haribhadrasuriji says that we are talking about serving this extraordinary Lord in an extraordinary way. We are talking about serving this transcendental Lord by knowing and understanding the profound secrets and mysteries of his service, and by offering service that is a manifestation of spiritual qualities. Many beings serve this transcendental Lord in a worldly way without understanding his true nature. They serve him with the desire for worldly rewards, both in this life and the next. Or they serve him with the ten karmas (vices) like anger, pride, deceit, greed, etc. This kind of service offered to a transcendental Lord with worldly desires is not pure service, and it is not Chegkhīj. Pure service is that which is offered (1) with the understanding that the Lord is the ultimate object of worship, (2) without the ten karmas, and (3) without any desire for worldly or otherworldly rewards. This kind of pure service is what is called Chegkhīj.

Therefore, (1) first and foremost, we should develop the understanding that this Vitaraga (free from attachment) Supreme Being is the most worthy of respect, worship, and adoration in the entire universe. We should consider him as the ultimate object of worship, whose glory and virtues are infinitely greater than anything else in the universe. We should consider him as the ultimate teacher, the ultimate God, the ultimate beloved. "Serve him above all else!" This means that we should be more eager to serve this compassionate ocean of virtues, the "Arhat" (worthy one), who is infinitely more glorious than any other object in the universe, than we are to serve anyone else. (2) Second, pure devotion is characterized by the absence of the ten karmas, including the desire for food, anger, etc. In pure devotion, even the desire for food is forgotten, fear disappears, lust becomes useless, attachment dies, anger is pacified, pride is extinguished, deceit is abandoned, greed is eliminated, wrong belief is replaced by true understanding, and there is no concern for worldly praise. This is the kind of pure devotion that a seeker of liberation should practice. As Shri Yovijayaji said, "When one meets the cool Jina, one's mind becomes pure." (3) Third, pure devotion should be free from any desire for worldly or otherworldly rewards. Any action performed with the desire for worldly rewards like wealth, fame, or praise, destroys the true self and becomes a poisonous action, as it is motivated by hope. Similarly, any action performed with the desire for otherworldly rewards also becomes a poisonous action, as it is motivated by fear. Therefore, we should...