Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 343

દીમાદષ્ટિ : સવેગાતિશય-સમ્યગદર્શનને અપૂવ મહિમા (277) બીજું તે સવેગાતિશય-અતિશય સંવેગને લીધે આવી પ્રવૃત્તિ હોય છે. અને આ સંવેગાતિશય પણ વેધસંવેદ્યપદની પ્રાપ્તિનું ફળ પરિણામ છે. કારણ કે સમ્યગદર્શન થતાં, ભવસાગરનું સાચેસાચું સ્વરૂપ પ્રતીત થાય છે, સંસારનું દારુણ સંવેગ=અત્યંત અનંત દુઃખમય સ્વરૂપ સાક્ષાત્ જણાય છે અને આત્માનું અનંત વેગ સુખમય સ્વરૂપ પ્રત્યક્ષ પ્રગટ અનુભવગોચર થાય છે. એટલે તે જીવ આવા દુ:ખમય ભયરૂપ સંસારમાં રમતું નથી, પણ જેમ ભયસ્થાનથી કે મૂઠીઓ વાળીને વેગે દૂર ભાગી જાય, તેમ આ સમ્યગ્દષ્ટિ મુમુક્ષુ જીવ પણ સંવેગથીઅત્યંત વેગથી તે સંસારથી ભડકીને ભાગે છે. ક્ષણભર તેને સંસારની મોહિની રુચિકર લાગતી નથી. શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીનું પરમ સંવેગભાવમય વચનામૃત છે કે હે નાથ ! સાતમી તમતમપ્રભા નર્કની વેદના મળી હોય તે વખતે સમ્મત કરત. પણ જગની માહિતી સમ્મત થતી નથી.”–શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજી. નં. 58 (85) અથવા સંવેગ એટલે અત્યંત મેક્ષાભિલાષ, તીવ્ર મુમુક્ષુ પણું. સમ્યગદષ્ટિ પુરુષે સહજ આત્મસ્વરૂપને પરમાનંદમય રસાસ્વાદ કર્યો છે, અદ્ભુત સમકિત અમૃતરસ ચાખે છે, એટલે સ્વાભાવિક રીતે જ તેની સહજ આત્મપરિણતિ અત્યંત સંવેગથીસંવેગ=ક્ષા- અત્યંત અત્યંત વેગથી સહજાન્મસ્વરૂપે સ્થિતિરૂપ મેક્ષ ભણી દોડે ભિલાષ છે. એટલે કે જેમ બને તેમ ત્વરાથી સમસ્ત સંસારબંધનથી છૂટી, સકલ કર્મનાલમાંથી મુક્ત થઈ, આત્મસ્વભાવરૂપ મોક્ષ પામવાની તેને ઉત્કટઅતિશય ઈચ્છા હોય છે. કારણ કે તે ભાવે છે કે-જન્મ, મૃત્યુ, જરા, વ્યાધિ, રોગ, શોક વગેરેથી ઉપદ્રવ પામી રહેલે આ ભયંકર ભવસાગર પુરુષોને કેવળ કલેશનું જ કારણ થાય છે, અને સુખનું કારણ તે માત્ર મેક્ષ જ છે, કે જે મેક્ષ જન્મ વગેરે કલેશથી રહિત, ભયશક્તિથી વિમુક્ત અને સદા વ્યાબાધાથી વજિત છે "+ અને આવે તીવ્ર મોક્ષાભિલાષરૂપ સંગ હોવાથી, ઉપલક્ષણથી તે મોક્ષના સાધનરૂપકારણરૂપ અહંદભક્તિ-વાત્સલ્ય વગેરે સતૂસાધન પ્રત્યે પણ સંવેગ–પરમ રુચિભાવ ધરાવે છે. કારણ કે કારણથી જ કાર્યનિપત્તિ-કાર્યસિદ્ધિ થાય છે, સંવેગ=પરમ એ અખંડ સનાતન સિદ્ધાંત ત્રિકાલાબાધિત નિશ્ચલ નિશ્ચય તે હદયમાં ભક્તિરાગ અવધારે છે. એટલે તે ભગવાન અહ તેની ભક્તિ-વાત્સલ્ય આદિ પ્રત્યે સંવેગથી-અત્યંત વેગથી, પૂર્ણ ઉત્સાહથી, પરમ આત્મોલ્લાસથી, + “જન્મમૃત્યુનાવ્યાનવાયુ દુઃ. क्लेशाय केवल पुंसामहो भीमो भवोदधिः // सुखाय तु परं मोक्षो जन्मादिक्लेशबर्जितः / / અપરાયા વિનમ્ો ચાવવાના સી –શાસ્ત્રવાર્તાસમુચ્ચય,

Translation AI Generated

## Dimādr̥ṣṭi: The Immense Glory of Samyagdṛṣṭi with Intense Zeal (277)

This activity is due to the intense zeal, which is the result of the attainment of the Vedhasamvedya-pada. Because when Samyagdṛṣṭi arises, the true nature of the ocean of existence is revealed, the terrible, infinitely painful nature of the world is directly perceived, and the infinite, blissful nature of the soul is directly experienced. Therefore, such a being does not play in this painful, fearful world, but just as one runs away from a place of fear or with clenched fists, so too does this Samyagdṛṣṭi, the seeker of liberation, runs away from this world with intense zeal. For a moment, the allure of the world does not seem attractive to him. The supreme, zeal-filled words of Shrimad Rajchandraji are: "O Lord! When the pain of the seventh, scorching hell is experienced, one agrees. But the information of the world does not agree." - Shrimad Rajchandraji. No. 58 (85)

Or, zeal means an intense desire for liberation, a strong desire for liberation. The Samyagdṛṣṭi man has tasted the supreme bliss of his own true nature, he tastes the wonderful, pure nectar, so naturally his innate self-realization runs towards his innate, natural state with intense zeal. That is, he has an intense desire to be free from all worldly attachments, to be free from all karmic bondage, and to attain liberation, which is his true nature, as soon as possible. Because he feels that birth, death, old age, disease, sorrow, etc., are only causes of suffering for those who are tormented by this terrible ocean of existence, and the only cause of happiness is liberation, which is free from birth, etc., suffering, free from the power of fear, and always free from suffering.

And because of this intense desire for liberation, he also has a strong interest in the means of liberation, such as devotion, affection, etc., which are the means of liberation. Because the cause leads to the accomplishment of the work, this unshakeable, timeless principle, unaffected by the three times, establishes devotion in his heart. Therefore, he has intense zeal, full enthusiasm, and supreme self-excitement towards devotion, affection, etc. towards the Lord. "Birth, death, and the winds of suffering are only causes of suffering for men. The ocean of existence is terrible. But liberation is the supreme happiness, free from birth, etc., suffering." - Shastravarta Samuccaya.