________________
୩୨
ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ, ପୂର୍ବରୁ ଏବଂ ପରେ... ତ କୁହନ୍ତି ଯେ ଏ ସେହି ଜୀବ ଥିଲା ଏବଂ ସେହି ଜୀବ ମରିଗଲା । ଆମେ ତାହା ସ୍ୱୀକାର କରୁନା। ଆମେ ପୁନର୍ଜନ୍ମରେ ମାନୁ । ଆମେ ‘ଡେଭଲପ’ (ବିକଶିତ) ହୋଇଛି । ଆମେ ବୀତରୋଗ ବିଜ୍ଞାନକୁ ଜାଣିଛି । ବୀତରୋଗ ବିଜ୍ଞାନ କୁହେ, ପୁନର୍ଜନ୍ମ ଆଧାରରେ ଆମେ ଏକାଠି ହୋଇଛେ, ଏପରି ହିନ୍ଦୁସ୍ତାନରେ ବୁଝନ୍ତି । ସେହି ଆଧାରରେ ଆମେ ଆତ୍ମାକୁ ମାନିବାକୁ ଲାଗିଛି । ନହେଲେ ଯଦି ପୁନର୍ଜନ୍ମର ଆଧାର ନଥାନ୍ତା ତେବେ ଆମ୍ବା ମାନିହେବ ବା କିପରି ? ।
। ତେବେ ପୁନର୍ଜନ୍ମ କାହାର ହୁଏ ? ତେବେ କହିବା, ଆମ୍ବା ଅଛି, ତେବେ ପୁନର୍ଜନ୍ମ ହୁଏ, କାହିଁକିନା ଦେହ ତ ମରିଗଲା, ଜାଳିଦିଆ ଗଲା, ଏପରି ଆମେ ଦେଖୁ ।
ଏଣୁ ଆମ୍ବା ଯଦି ବୁଝି ହେଉଥିବ, ତେବେ ସମାଧାନ ଆସିଯିବ ନା ! କିନ୍ତୁ ତାହା ବୁଝିହୁଏ ଏପରି ନୁହେଁ ନା ! ଏଥିପାଇଁ ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ର କହିଲେ ଯେ ‘ଆମ୍ବା ଜାଣ’ ! ଏବେ ତା’କୁ ଜାଣିବା ବିନା ଯାହା କିଛି କରାଯାଉଛି, ସେସବୁ ତା’କୁ ଲାଭଦାୟକ ନୁହେଁ, ହେଙ୍ଗ ନୁହେଁ । ପ୍ରଥମେ ଆମ୍ବା ଜାଣିବ ତେବେ ସବୁ ସନ୍ନ୍ୟାଶନ( ସମାଧାନ) ଆସିଯିବ !
। ପୁନର୍ଜନ୍ମ କାହାର ? ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ପୁନର୍ଜନ୍ମ କିଏ ନିଏ ? ଜୀବ ନିଏ ନା ଆମ୍ବା ନିଏ ?
ଦାଦାତ୍ରୀ : ନା, କାହାରିକୁ ନେବାକୁ ପଡ଼େ ନାହିଁ, ହୋଇଯାଏ । ଏ ସଂସାର ଇଟ୍ ହାପେନ୍ ହିଁ ଅଟେ (ଆପେ ଆପେ ଚାଲୁଅଛି) ! | | ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ହଁ, କିନ୍ତୁ କାହା ଦ୍ଵାରା ହୋଇଯାଏ ? ଜୀବ ଦ୍ଵାରା ହୋଇଯାଏ । ନା ଆମ୍ବା ଦ୍ଵାରା ?
ଦାଦାତ୍ରୀ : ନା, ଆମ୍ବିକୁ କିଛି ନେବା-ଦେବା ହିଁ ନାହିଁ, ସବୁ ଜୀବ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଅଟେ । ଯାହାକୁ ଭୌତିକ ସୁଖ ଦରକାର, ତା’କୁ ଯୋନିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାର
