________________ (270] દુખ દઈ સુખથી જીવવાની ઈચ્છા રહિત સાધુએ છે. પણ અન્યત્ર નથી કારણ કે આવી ક્રિયાના બેધને બીજે અભાવ छ; मा प्रभारी थये छते- लजमाणे पुढो पास अणगारा मोति एगे पवय माणा जमिण विरू वरू वेहिं सत्थे हिं वाउ कम्म समारंभणं वाउ सत्थं समारंभणाणे अण्णे अणेग रुवे पाणे विहिं मति / तत्य खलु भगवया परिणा पवेइया, इमस्स चव जीवियस्त परि वंदण माणण पूयणाए; जाई मरण मोयणाए दुक्ख पडियाय हे से सयमेव वाउ सत्यं समारंभति, अण्णेहिं वा वायु सत्थं समारंभावेह अण्णे वाउ सत्थं समारं भंते समणु जाणति, तसे अहि आए तसे अबोहोए सेतं संबुज्झमाणे आयाणीयं सपाट करेजा अग वओ अणगाराणं अंतिए हमाल गावं भवति एस खलु गंथे एस खलु एस खलु णिरए, इचल्थं गढिए लोए जमिणं विरू वरू वेहि सत्थेहिं वाउ कम्म समारंभेणं. वाउ सत्यं समारंभमाणे अण्णे अणेग रूवे पाणे विहिं संति (सू. 58)