________________
સૂઝે નહિ, કોઈ કોઈનું થયું નહિ, સગાઈ તથા મિત્રાચારી કાળની કળાએ કામમાં આવી નહિ. આવી દૈવદુવિ પાકની દુર્દશામાં કૃષ્ણ તથા બળરામે રથ તૈયાર કરીને પિતાના પિતા વસુદેવ તથા દેવકી અને રોહિણી માતાને રાજગૃહમાંથી
ધે બેસાડી કહાડયાં, ને રથમાં બેસાડી હુતાશનમાં હમાચેલી રચ્યાઓમાં થઈને નગરની બહાર નીકળવા લાગ્યા. પણ કિપાયનના દુષ્ટ ક્રોધથી અધવૃષભ ચાલે નહિ; તેથી રથને પિતે ખેંચવા લાગ્યા. રથ પણ ભાંગે; તેથી ઘણે પ્રવાસ કરી દ્વારિકાના દરવાજા સુધી આવ્યા. ત્યાં જુએ છે તે બારણું બંધ થયેલાં છે. પાદપ્રહારથી કૃષ્ણ દ્વાર તેડયાં. પણ રથ બહાર નિકળી શકે નહિ દૈવગતિ આગળ કંઈ પણ ચાલ્યું નહિ. છેવટે વસુદેવ, દેવકી ને રોહિણી કૃષ્ણબળરામને કહે છે, હે પુત્રે તમે તે ઘણું ઉપાયે કીધા, પણ જે ભાવી વસ્તુ છે તે મિથ્યા થવાની નથી. માટે હવે તમે બસ કરો. એમ કહી પાપ સંતાપને કાપનાર નેમિનાથનું શરણ કરી ચતુર્વિધ પ્રાશનનું પ્રત્યાખ્યાન કરી, અરિહંત, સિદ્ધ, સાધુ ને ધર્મને આશ્રય લઈ ત્રણે જણ બળી મૃત્યુ પામી વગે ગયાં. રામ ને કૃણ બહાર આવીને અનવદગ્ધ નગર તરફ નજર કરી જુએ છે તે જાણે અગ્નિનો પર્વત સળગતે હોય એમ જણાયું. મરૂમિત્રની મહાવ્યથામાં માતાઓને બાળકે વળગી પડે છે, વૃદ્ધ માણસે પિતાના પિકે પિકે
Aho ! Shrutgyanam
