________________
૧
પૂજનીય પદ્મિની, કમનીય કાન્તા, રમણીય રમણીએ તે મહનીય મહિલાનાં વૃંદારકવું'દે ચાલતાં હતાં. ઝાઝરના ઝમકાર, ઘુઘરીના ઘમકાર, પગના ઠમકાર, ને આંખના ચમકારા મારતી, હાથના ચાળાએથી હાવભાવ બતાવતી, ને કુદડીએ લેતી, જુવાનીના ઝેરવાળી, ચાવ ́ગી ને મૃદ્ધ'ગી વારાંગનાઓનાં મધુર, જીણા ને તીગ્રા સ્વરવાળાં નંદુક નાટક નૃત્ય થઈ રહ્યાં છે.
વિવિધ વાજીત્રા વાગી રહ્યાં છે; નિશાન નગારાં ને નેાબતના નાદ નિકળી રહ્યા છે; ખદીજને વિરૂદાવલી એવી રહ્યા છે; ગાન તાનનુ ધ્યાન મચી રહ્યું છે; કાટીશ: મનુવ્યા નેમિનાથનું મુખાંમુજ નિહાળીને નિરખી રહ્યાં છે; સુભગ સુંદરીએ શ્યામવર્ણસ્વામીની સેવા કરવાના સ'કલ્પ ધારી રહી છે; એવા દેવાંશી ચળકાટ, ઠાઠમાઠને ધામધૂનથી વરઘેડા મમદ ચાલી ચાલતે ઉગ્ર તેજસ્વી ઉગ્રસેનના મનારમ મહાલયના મડપની અતિકે આપે.
જેણે સ્નાન કરી શ્વેત વસ્ત્ર પહેર્યા છે તથા જે સરખી ઉમ્મરવાળી સખીએથી વાટાયલી છે એવી રૂપનિધાન રાજી. વાક્ષી રાજીમતી વરઘેાડાનાં વાઘ સાંભળી વિશેષ પ્રફુલ્લિત થઇ. તેના મનને અભિપ્રાય જાણી ચંદ્રાનના નામની પ્રિય સહુચરી કહે છે. જગતની અ’દર રાજીમતી ધન્ય છે કે જેને વરવા માટે આવેા વિશ્વવિભૂષણ વર આવે છે. નાકનાયકા પણ જેને નમસ્કાર કરે છે એવા ત્રિભુવનના સ્વામી યજ્જુ
Aho ! Shrutgyanam
