________________
૬૫૨
સજઝાયાદિ સંગ્રહ ભાગ-૩
૨૦૫૮], દેવ દેવી રે સરસતિ પયપંકજ સદા જે દી રે આપઈ કવિજણ સંપદા રાત્રી ભોજન રે દોષ કહ્યા તે સાંભળો જિમ રાત્રી રે ભોજન કરતાં રહે છે...૧
તુમ્હ ટળા ભવિયણ કહે કવિયણ નિશિભોજન પાતિક ઘણું કહિતાં પાર ન પામીઈ તેહિ ઘેડું મ્યું ભલું ઈહ લેક શેભા જસ ન પામઈ દુખ પામઈ વળો જીવ
પરલેકિ તે ભોગવઈ જે કરતો બહુરીવ... નિશિ ભોજન રે પાતિક મોટ જિન કહઈ તે નર વળી રે દુઃખ ઘણું નરકઈ સહઈ બ્રહ્મ હત્યા રે ગેહત્યા ભૂ સ્ત્રી કહી તેહ થકી રે પાતિક અધિકાં છે સહી
સહિય પાતિક અધિકું જાણું તો પ્રાણી ભાવસ્યું જિમ દેવલેકિ સુખ પામઈ દિવ્ય નિમી ભોગસું અને આમિવ રૂધિર પાણી પુરાણે પાતિક ઈસ્યું
તો એમ જાણે ચિત્ત આણે જે નમઈ કહિ કિરૂં.... કંઈક નર રે ભવ છનું છવ વધ કરઈ તે પાતક રે એકણિ સર શેડ્યૂઈ વરઈ એકતર રે સો ભવ જે સર શાષવઈ તેહ દૂષણ રે દાવાનલ હુઈ લાગવ્યઈ
લાગવઈ દાવાનલહ દૂષણ નીચ જાતિ જાણે નહીં તે ધર્મ પાખઈ ધર્મ દાખઈ દાવાનલ દીધઈ સહી અઠ્ઠોતરસે ભવ દાવાનલ દીધઈ દૂષણ જેટલો
તેહ દૂષણ એક જાણે કુવાણિજયઈ તેતલે.... કુવાણિજય રે મીણ મહુડાં મધુવલી દંત કેસ ૨ લાખ લેહ વિષ ગુલી ફાગુણ માસઈ રે પૂછઈ તિલ ભંડ સાલકીઈ મલ્યાં ધન રે અનારિજ લેકાનઈ દીઈ
દિઈ અનારિજ લોક ઉઠી અણજોયાં પીસઈ સહી તેહ પાતિક ભગવઈ જે દેણારૂં નરગઈ સહી માછી કસાઈ વાગરી ધાડી વાહનઈ દઈ
લભઈ વાહ્ય જીવડો તે દસગુણે અરહુ લાઈ ઈમ કરતો રે સંકઈ નહીં માઠાં સવે કો વાણિજ રે માલે તરસે ભવે તે પાતિક રે કૂડે આલઈ આપીઈ વળી કૂડી રે સાક્ષી ભરીનઈ થાપાઈ
થાપીઈ કૂડી સાખિ ભુંડી દુઃખ માંહિ તે પાડીઈ પર કિ નર તે નારકી પચારી નઈ છાંડીઈ એકાવન સે ભવ ભવંતર ફડે આલઈ આવ્યઈ તેહ પાતિક થકી અઘિકું નારી પરની ભોગવ્યઈ...
