________________
पाइअकहासंगहे।
॥३०॥
नाहो चिंतइ हिययंमि दुक्खिओ अहियं । नेह पुरोहियवयणं वितहं कइयावि खलु जायं ॥ १९ ॥ ता जाव एस अज विद
तपोविषये बालो निहणेमि ताव सिग्धं पि । इय चिंतिऊण पुरिसाण जुयलमेगं समाइ8 ॥ २०॥ गंतुं पुरोहियगिहे पच्छन्नं दासिदारयं । अघटहणह । इस निवासमाएसं लहिण गया णिसीहंमि ॥ २१ ॥ विसिउं पुरोहियगिहे सुत्ताणं ताण गहिय तं पुत्तं । नीह- | कथानकम् । रिऊण पुरीए जुन्नुजाणे गया पुरिसा ॥ २२ ॥ अन्नोन्नं ते दुन्नि वि भणंति बालो अईवसुकुमालो । न वहंति अम्ह हत्था हणमाणाणं इमं कहवि ॥ २३ ॥ इय चिंतित्र उजाणे बालं मुत्तण तत्थ जीवंतं । सुघडियरायसमीवे गंतूण भणंति ते एवं ॥ २४ ॥ अम्हेहिं देव ! बालो हणिओ सो जत्थ केण विण दिद्यो । तं सुणिय ताण वयणं नरनाहो निव्वुओ जाओ ॥ २५ ॥ अह तणयं अनियंती अकंदंती निवारिया दासी । पुत्तस्स माविरजं कहिऊणं नाणगम्भेण ॥२६॥ पुन्नवसेण विभाया चालस्स विभावरी सुहेणं सा । उजाणपालओ तत्थ ज्झत्ति पत्तो पियासहिओ ॥ २७ ॥ सो जंपिउं पउत्तो पिययमि ! सुक्को वि एस आरामो । रम्मफलकुसुममंजरीजुत्तो दीसइ अगाले वि ।। २८ ॥ सा जंपइ पिय ! बालो पुननिही दीसए बउलमूले । एयस्स पहावेणं फुल्लियफलिओ इमो नूणं ॥ २९ ॥ गंतूण तत्थ सिग्धं गहिओ तीए करेहि सो बालो। मालागारो तं पिच्छिऊण लग्गो पयंपेउं ॥ ३० ॥ सवंगलक्खणधरो बालो एसो सिरीइ आवासो। पुनरहिएण केण वि निकरुणेणं इहं मुको ॥ ३१ ॥ धनेण विणा रयणीए जीविओ एस अञ्ज कह बालो । अघडियचरियं एयस्स तेणिमो अघडनामो ति ॥ ३२ ॥ इण्डिं हवेउ पिययमि ! तुज्म अपुत्ताइ पुत्तओ एस । अहिणवपसूयवेसा चिट्ठसु एत्थेव उजाणे ॥ ३३ ॥ लोए पयासियवं एयं चिय गूढगम्मसंजुत्ता। अञ्ज पस्या एसा तणयं उआणगयमत्ता ।। ३४ ॥ इय मणिऊणं मालागारो पत्तो नियंमि ठाणमि । ॥३०॥
