________________
सुणेमि धम्मक | नयणेहिं ननपुरिसं पिच्छेमि सुरूबकलियं पि ॥ ११० ॥ इय सहि ! सबो कहिओ नियवृत्तंतो मए तुहं इहई । ता चलसु मज्झ जणयाण संनिहाणंमि सिग्धं पि ॥ १११ ॥ तं नेइ बलाउ तओ कुसुमसिरी कहइ जणणिजणयाण । मह पुइपिओ चिट्ठs विलासनयरे तहिं गमिस्सं ॥ ११२ ॥ तत्तो पुराउ एसा समागया मह सही पडं गहिउं । साहित्राणं लिहियं पियचरियं तत्थ वित्थरओ ॥ ११३ ॥ जणएहिं सा भणिया गच्छसु वच्छे ! सयंवरा तत्थ । अहिणवसहीए सद्धिं अमच्चवग्गेण य इयाणिं ।। ११४ ।। तो नवमहिला पमणइ गमण किलेसेण तुज्झ किं इमिणा । आणेमि इत्थ जड़ तं ता किं दाही तुमं मज्झ १ ।। ११५ ।। तं जंपर कुसुमसिरी दहयं आणेसि जइ तुमं इत्थ । ता मग्गसि जंतुमयं मणिच्छियं तं अहं देमि ॥ ११६ ॥ नवमहिला तो पभणइ जइ एवं पिच्छ ता समाणीयं । तो छोडिऊण ओसहिमेसा दंसेइ नररूवं ॥ ११७ ॥ तं पिच्छिय अच्छरियं मयहरिससमाउला तओ बाला । पुवभवाभिन्नाणे सपच्चए कहइ सो तीए ॥ ११८ ॥ उल्लसियपिम्मनवपुलयअंकुरा तक्खणंमि सा जाया । सो तं पभणइ वाले ! याणिं चिय तत्थ गंतवं ।। ११९ ॥ जेणं अकहियवत्तो वेयालपहावओ इहं पत्तो । सामंतपमुहलोओ कुणिस्सई मज्झ अवसेरिं (१) ॥ १२० ॥ तं सवं मुणिऊणं इरिस भरुन्भिन पुलयल लियंगो । पउमनिवो दुहं पि हु सुमुहत्ते कुणइ वीवाहं ॥ १२१ ॥ पउमनिवेणं सम्माणिऊण पुरिसुत्तमो महीनाहो । कुसुमसिरीए समेओ विसजिओ नियपुराभिमुहं ।। १२२ ।। सुमरियमित्तो तेणं वेयालो आगओ चडावेइ । एगे खंधे पुरिसुत्तमं च दुइए य कुसुमसिरिं ॥ १२३ ॥ अह तेण तक्खण चिय सुहेण नीओ निवो नीए ठाणे । अहिणवपियाए सहिए विलासवणे ठिओ रम्मे || १२४ ॥ कुसुमसिरीए पुढं पिअयम ! कोण केण नगरीए । पउमावईए पत्तो अह सर्व
