________________
कयदुइयनामो विक्खाओ मोश्नरनाहो ॥ ११ ॥ अअसमयंमि पत्तो आयासेणं समुद्दमज्झमि । मोरनिवेर्ण दिट्ठो तत्थेगो पचओ रम्मो ||१२|| ओरिऊणं कोऊहले पिच्छे कन्नगं तत्थ । खामसरीरं अइतेयसंजुयं पढमवयकलियं ॥ १३॥ सहस त्ति तओ हियए निजियदुखयरिओ वि मोरनिवो। मित्रो समयं पंचहिं बाणेहिं पंचत्राणेणं ।। १४ ।। कहकहवि तेण भणिया नियवृत्तंतं कहे कुमरि ! तुमं । मज्झ मणे अच्छरियं दीससि एगागिणी इत्थ ।। १५ ।। तं पिच्छिऊण जाया पिम्मपराहीणमाणसा सा वि । कहकहमवि लजाए तीए कहियं नियं चरियं ।। १६ ।। वेयडपवयंदे (इंदे) नामेगं गयणवल्लहं नयरं । तत्थत्थि गयणसेहरमिहाणओ वेयराहिवई ।। १७ ।। तस्सत्थि सीलकलिया भञ्जा नामेण चंदरेह चि । ताण अहं संजाया मयंकरेहा सुया जाया || १८ || अह अन्नदिणंमि मए विमाणमज्झडियाए आयासे । गच्छंतीए मुको मुहतंबोलो अहोभाए ।। १९ । सवणे मज्झ पविट्ठो तत्तसलाय व दुस्सहो सहो । एत्थ भवे अन्नभवे न दविस्सह तुज्झ पाणपिओ ॥ २० ॥ इष तं वयणं सुणिउं दिना दिट्ठी मए महीसमुहा । तंबोलरसविलिचो दिट्ठो एगो मुणिवरिंदो ।। २१ ।। ओयरिय महीवीठे मुणिनाहो जंपिओ म नमिउं । सामिय ! मह अवराहं स्वमिऊण अणुग्गहं देसु ।। २२ ।। उवसमघणेण तेणं दिनं पच्चुत्तरं न मह कहवि । पच्चक्खीहोऊणं सासणदेवीए मणिया हूं || २३ || किं मुद्धि ! मुणिवरिंदो सावं कस्सावि देह कइया वि । सिक्खाकरणनिमित्तं सविया स महच्चिय इयाणिं ।। २४ ।। तुह उण पच्छायावा मुणिवरपयखामणं निएऊण । वियरेमि इममणुग्गहमद परिचत्तकोवभरा ।। २५ ।। वरिसचउकं आयंबिलाणि परिहरियसयलवावारा। कुणसु तुमं रयणायरमज्झट्ठिय सहकूडंमि ॥ २६ ॥ अमभवे तुह होही सुंदररूत्रो पिओ तवपहावा । इत्थ भवे नेव पुणो सावो न हु निष्फलो जेण ।। २७ ।। तत्तो विसन्नचित्ता
