________________
परीदा.
देवधर्म- ॥३६॥
जोगा जुत्ता विसफलोवमा । पञ्चा कमुयविवागा अणुबंधहावहा ॥१॥” इति मृगापुत्रीयाध्ययने पश्चाच्छब्देनामुष्मि- कानागतकालस्य स्पष्टमेवानिधानात् । किं च "किं मे पुद्धिं करणिक किं मे पछा करणि" इत्यने नतनवे कालत्रये तस्यावश्यकर्तव्यत्वमेव जिज्ञासितं सूर्याजादितिः । तच्च निश्चित्य घ्यमनिहितं निश्चिताप्तजावैः सामानिकैरिति कथं न तस्यामुष्मिकफलता प्रदेशिने केश्याज्ञप्तपूर्वपश्चाउमणीयताया श्वेति विचारणीयम् । नवांतरार्जितशुलकर्मजोगरूपोचितप्रवृत्तिमात्रेण तच्चरितार्थमात्रोक्तावन्यतीर्थिकमतप्रवेशः । एवं हि तपःसंयमादिकष्टमपित्नवांतरार्जितकर्मजोगसाधनमात्रमिति वदन बौधरूढ एव । विजयेनामुष्मिकशुनावहादृष्टार्जनेन समाधानं तूनयत्र तुट्यम् । ऐहिकविध्वंसहेतुमंगलमात्रतया ||मोक्षहेतुतानिराकरणं चोद्यमप्युजयत्र सुवचं समसमाधानं च "धम्मो मंगलमुक्कि"मित्यादिना तपःसंयमादौ मंगलरूप
तायाः स्पष्टमेवोक्तत्वात् ॥ १७ ॥ एतेन स्थितिरूपमेव जिनप्रतिमाद्यर्चनं देवानां न तु धर्मरूपमिति धर्मशृगालादिप्रलपितमपास्तम् । स्थितेरपि धर्माधर्मरूपतया विवेचने धर्मस्थितावेव तस्यान्तावस्य वाच्यत्वात् । धर्मे स्थितिपदं नास्तीति तु मुग्धजनध्यांध्यकरणमात्रम् बृहत्कएपषष्ठोद्देशके साधुधर्मेऽपि स्थितिपदस्य स्पष्टमनिधानात् । “उबिहा कप्पछिई पन्नत्ता तंजहा सामाश्यसंजयकप्पछि १ बेवावणियकप्पशिणिविसमाणकप्पछि ३ णिविष्काश्यकप्पठि ४ जिणकप्पलिए थेरकप्पटिइत्ति ६॥ १५॥ एतेन लोकसंग्रहार्थतास्थितावपि प्रत्युक्तम् ज्ञानिनामपि लोकसंग्रहस्य कर्मक्षपणार्थतयैवानियुक्तैर्व्याख्यातत्वात् । तथा च प्राकृतकर्मफलनोगपक्ष एवमुपतिष्ठते स च प्रागेव प्रतिबंद्या निरस्त इति ॥ २०॥ एतेनैव यत्र प्रत्यक्ष निर्देशे पश्चात्पूर्वशब्दान्यां फखोपदेशस्तत्रैवैहिकमात्रफलकत्वम् । यत्र च परलोकवाचिशब्देन निर्देश
|॥३६॥
