________________
प्रध्यात्म
सार
।३० ॥
जिज्ञासनीयं च ॥ ४१ ॥ शौचं स्थैर्यमदंनो वैराग्यं चात्मनिग्रहः कार्यः ॥ दृश्या जवगतदोपाश्चित्यं देहादिवैरूप्यम् ॥ ४२ ॥ जक्तिर्भगवति धार्या सेव्यो देशः सदा विविक्तश्च ॥ स्थातव्यं सम्यक्त्वे विश्वास्यो न प्रमादरिपुः ॥ ४३ ॥ ध्येयात्मबोध| निष्ठा सर्वत्रैवागमः पुरस्कार्यः ॥ त्यक्तव्याः कुविकरूपाः स्थेयं वृद्धानुवृत्त्या च ॥ ४४ ॥ साक्षात्कार्यं तत्त्वं चिद्रूपानंदमेडुरैर्भाव्यम् ॥ हितकारी ज्ञानवतामनुजववेद्यः प्रकारोऽयम् ॥ ४५ ॥
11
॥
11
॥
॥ इत्यनुभवाधिकारः ॥ २०
॥ येषां कैरवकुंदवृंदशशनृत्कर्पूरशुभ्रा गुणा मालिन्यं व्यपनीय चेतसि नृणां वैशद्यमातन्वते ॥ संतः संतु मयि प्रसन्न - मनसस्ते केऽपि गौणीकृतस्वार्था मुख्यपरोपकार विधयोऽत्युच्छृंखलैः किं खलैः ॥ १ ॥ ग्रंथार्थान् प्रगुणीकरोति सुकविर्यलेन तेषां प्रथामातन्वंति कृपाकटाक्षलहरी लावण्यतः सजनाः ॥ माकंदद्रुममंजरीं वितनुते चित्रा मधुश्रीस्ततः सौभाग्यं प्रथयंति पंचमचमत्कारेण पुंस्कोकिलाः ॥ २ ॥ दोषोल्लेखविषः खखानन बिलाडुवाय कोपाज्ज्वलन् जिह्वा हिर्ननु कं गुणं न गुणिनां । बालं क्ष्यं प्रापयेत् ॥ न स्याच्चेत्मबलप्रजावनवनं दिव्यौषधीसन्निधौ शास्त्रार्थोपनिषद्विदां शुभहृदां कारुण्यपुण्यप्रथा ॥ ३ ॥ उत्तानार्थगिरां स्वतोऽप्यवगमा निःसारतां मेनिरे गंजीरार्थसमर्थने बत खलाः काठिन्यदोषं ददुः ॥ तत्को नाम गुणोऽस्तु कश्च सुकविः किं काव्यमित्यादिकां स्थित्युवेदमतिं दरंति नियतां दृष्टा व्यवस्थाः सताम् ॥ ४ ॥ अध्यात्मामृतवर्षिणीमपि कथामापीय संतः सुखं गाते विषमुभिरंति तु खला वैषम्यमेतत्कुतः ॥ नेदं चाद्भुतमिदीधितिपिवाः प्रीताश्वकोरा नृशं किं न स्युर्बत चक्रवाकतरुणास्त्वत्यंत खेदातुराः ॥ ५ ॥ किंचित्साम्यमवेक्ष्य ये विदधते काचेंनी साजिदां तेषां न प्रमदा
अधिका
२१
॥ ३० ॥