________________
अध्यात्मसार २ए ॥
| सत्वोत्कर्षात् स्थैर्याने समाधिसुखातिशयात् ॥ ९ ॥ योगारंभस्तु नवे विक्षिप्ते मनसि जातु सानंदे ॥ क्षिप्ते मूढे चास्मिन् व्युवानं जवति नियमेन ॥ १० ॥ विषयकषायनिवृत्तं योगेषु च संचरिष्णु विविधेषु ॥ गृहखेलद्वालोपममपि चलमिष्टं मनोऽन्यासे ॥ ११ ॥ वचनानुष्ठानगतं यातायातं च सातिचारमपि ॥ चेतोऽन्यासदशायां गजांकुशन्यायतोऽऽष्टम् ॥ १२॥ ज्ञानविचाराजिमुखं यथा यथा भवति किमपि सानंदम् ॥ श्रर्थैः प्रसोन्य बाह्यैरनुगृह्णी यात्तथा चेतः ॥ १३ ॥ अनिरूप जिनप्रतिमां विशिष्टपदवाक्यवर्णरचना च ॥ पुरुषविशेषादिकमप्यत एवालंबनं ब्रुवते ॥ १४ ॥ आलंबनैः प्रशस्तैः प्रायो जावः | प्रशस्त एव यतः ॥ इति सालंबनयोगी मनः शुजालंबनं दध्यात् ॥ १५ ॥ साबनं क्षणमपि क्षणमपि कुर्यान्मनो निरालंबम् ॥ इत्यनुज्जवपरिपाकादाकालं स्यान्निरालंबम् ॥ १६ ॥ श्रव्यैकपदार्थ यदा न किंचिधिचिंतयेदन्यत् ॥ अनुपनतेंधनवह्निवदुपशांतं स्यात्तदा चेतः ॥ १७ ॥ शोकमदमदनमत्सर कलह कदाग्रह विषादवैराणि ॥ श्रीयंते शांतहृदामनुजव एवात्र साक्षी नः ॥१८॥ शांते मनसि ज्योतिः प्रकाशते शांतमात्मनः सहजम् । जस्मीजवत्यविद्या मोहध्वांतं विलयमेति ॥ १९५ ॥ बाह्यात्मनोऽधिकारः शांतहृदामंतरात्मनां न स्यात् ॥ परमात्मानुध्येयः सन्निहितो ध्यानतो जयति ॥ २० ॥ कायादिर्बहि|रात्मा तदधिष्ठातांतरात्मतामेति ॥ गतनिःशेषोपाधिः परमात्मा कीर्त्तितस्तज्ज्ञैः ॥ २१ ॥ विषयकषायावेशः तत्त्वाश्रया गुणेषु च द्वेषः ॥ श्रात्माज्ञानं च यदा बाह्यात्मा स्यात्तदा व्यक्तः ॥ २२ ॥ तत्त्वश्रद्धा ज्ञानं महाव्रतान्यप्रमादपरता च ॥ मोहजयश्च यदा स्यात् तदांतरात्मा नवेद्व्यक्तः ॥ १३ ॥ ज्ञानं केवलसंज्ञं योगनिरोधः समग्रकर्म्मतिः ॥ सिद्धिनिवासश्च यदा परमात्मा स्यात्तदा व्यक्तः ॥ २४ ॥ श्रात्ममनोगुणवृत्ती विविच्य यः प्रतिपदं विजानाति ॥ कुशलानुबंधयुक्तः प्रा
अधिकार.
२०
॥ २ए ॥
