________________
अध्यात्म
सार
॥ १९ ॥
ज्ञानी तु शांतविक्षेपो नित्यनक्तिर्विशिष्यते ॥ श्रत्यासन्नो ह्यसौ जर्तुरंतरात्मा सदाशयः ॥ १८ ॥ कर्मयोग विशुद्धस्तज् ज्ञाने युंजीत मानसम् ॥ श्रश्वाश्रद्दधानश्च संशयानो विनश्यति ॥ ७९ ॥ निर्भयः स्थिरनासाग्रदत्तदृष्टिर्वते स्थितः ॥ सुखासनः | प्रसन्नास्यो दिशश्चानवलोकयन् ॥ ८० ॥ देहमध्यशिरोग्रीवमवकं धारयन्बुधः ॥ दंतैरसंस्पृशन् दंतान् सुश्लिष्टाधरपल्लवः ॥ ८१ ॥ श्रार्त्तरौ परित्यज्य धर्म्ये शुक्ले च दत्तधीः ॥ श्रप्रमत्तो रतो ध्याने ज्ञानयोगी जवेन्मुनिः ॥ ८२ ॥ कर्मयोगं समन्यस्य ज्ञानयोगसमाहितः ॥ ध्यानयोगं समारुह्य मुक्तियोगं प्रपद्यते ॥ ८३ ॥
॥
11
॥
॥ इति योगाधिकारः ॥ १५
॥ स्थिरमध्यवसानं यत्तद्ध्यानं चित्तमस्थिरम् | जावना चाप्यनुप्रेक्षा चिंता वा तत्रिधा मतम् ॥ १ ॥ मुहूर्त्तातर्भवेट्या| नमेकार्थे मनसः स्थितिः ॥ बह्वर्थसंक्रमे दीर्घाप्यना ध्यानसंततिः ॥ २ ॥ श्रर्त्त रौद्रं च धर्म्य च शुक्तं चेति चतुर्विधम् ॥ तत् स्यानेदाविह धौ धौ कारणं जवमोक्षयोः ॥ ३ ॥ शब्दादीनामनिष्टानां वियोगासंप्रयोगयोः ॥ चिंतनं वेदनायाश्च व्याकुसत्वमुपेयुषः ॥ ४ ॥ इष्टानां प्रणिधानं च संप्रयोगावियोगयोः ॥ निदानचिंतनं पापमार्त्तमिवं चतुर्विधम् ॥ ५ ॥ कापोतनीलकृष्णानां लेश्यानामत्र संभवः ॥ श्रनतिक्लिष्टावानां कर्म्मणां परिणामतः ॥ ६ ॥ क्रंदनं रुदनं प्रोच्चैः शोचनं परिदे वनम् ॥ तानं लुंचनं चेति सिंगान्यस्य विदुर्बुधाः ॥ ७ ॥ मोघं निंदन्निजं कृत्यं प्रशंसन् परसंपदः ॥ विस्मितः प्रार्थय - नेताः प्रसक्तश्चैतदर्जने ॥ ८ ॥ प्रमत्तश्चें प्रियार्थेषु गृको धर्म्मपराङ्मुखः ॥ जिनोक्तमपुरस्कुर्वन्नार्त्तध्याने प्रवर्त्तते ॥ ए ॥ प्रमत्तांतगुणस्थानानुगतं तन्महात्मनां । सर्वप्रमादमूलत्वात्त्याज्यं तिर्य्यग्गतिप्रदम् ॥ १० ॥ निर्दयं वधबंधादिचिंतनं निबिरु
अधिकार. १६
॥ १५ ॥