________________
जजनीयं विकल्पनीयं, सम्यग्ज्ञानं एकान्तरुचौ न संभवति, अनेकान्तरुचौ तु समस्तीति । अतः सम्यग्ज्ञानं चेदं सम्य|ग्दर्शनं चेत्यर्थः । सामर्थ्येनैवोपपन्नं जवति । तथा च सम्यक्त्वमिव दर्शनं ज्ञानविशेषरूपमेवेति निर्व्यूढम् ।
प्राचां वाचां विमुख विषयोन्मेषसूक्ष्मेदिकायां येऽरण्यानी जयमधिगता नव्यमार्गान जिज्ञाः । तेषामेषा समयवणिजां संमतिग्रन्थगाया विश्वासाय स्वनयविपणिप्राज्यवाणिज्यवीथी ॥ १ ॥ दग्राही व्यवहृतिनयं संश्रितो मल्लवादी पूज्याः प्रायः करणफलयोः सीनि शुद्धर्जुसूत्रम् । दोदोन्मुखमधिगतः संग्रहं सिद्धसेनस्तस्मादेते न खलु विषमाः सूरिपक्षास्त्रयोऽपि ॥ २ ॥ चित्सामान्यं पुरुषपदजावलाख्ये विशेषे तद्रूपेण स्फुटमनिहितं साधनन्तं यदेव । सूक्ष्मैरंशैः क्रमवदिदमप्युच्यमानं न दुष्टं तत्सूरीणामियम त्रिमता मुख्यगौणव्यवस्था ॥ ३ ॥ तमोऽपगमचिजानुः क्षणनिदा निदानोजवाः श्रुता बहुतराः श्रुते नय विवादपक्षा यथा । तथा क इव विस्मयो भवतु सूरिपत्रये प्रधानपदवी धियां क्व नु दवीयसी दृश्यते ॥ ४ ॥ प्रसह्य सदसत्त्वयोर्न हि विरोधनिर्णायकं विशेषणविशेष्ययोरपि नियामकं यत्र न । गुणागुणविनेदतो मतिरपेक्षया स्यात्पदा किमत्र जनोर्जिते स्वसमये न संगठते ॥ ५ ॥ प्रमाणनयसंगता स्वसमयेऽप्यनेकान्तधीर्नयस्मयतटस्थ तोन समुपाधिकिमरिता । कदाचन न बाधते सुगुरुसंप्रदायक्रमं समंजसपदं वदंत्युरुधियो हि सद्दर्शनम् ॥ ६॥
