________________
अध्यात्मि
॥ ५६ ॥
| ममालामारोपय तथाविधाहारपर्याप्तिनामकर्मोदयवेदनीयोदययोस्त्वयापि संप्रतिपन्नत्वात् । नापि कार्य सार्वश्येन विरोधमधिरोहति यतस्तत् किं निद्रा वा १ ईर्यापथो वा २ विसूचिकादिव्याधिर्वा ३ पुरीषादिजुगुप्सितं वा ४ रिरंसा वा ५ रसनेन्द्रियोद्रवमतिज्ञानं वा ६ परोपकारणान्तरायो वा अन्यवा । नाद्यस्तस्या दर्शनावरणकार्यत्वात् भगवति तु तदजावादेव तदभावः कवलाहारस्तु घटं प्रति शसन श्वान्यथासिद्धः । न द्वितीयो गमनादावपि समानकक्षत्वात् । न तृतीयो हित मिताहारान्यवहारात् । नापि तुर्यस्तत्किं स्वस्यैव वा परस्य वा न प्रथमो जुगुप्सामोहनीयकर्मणो निर्मूलितत्वात् न द्वितीयोऽर्हतां हि आहारनीहारौ मांसचक्षुषामगोचराविति सहजातिशयप्रजावेणैव तदभावात् श्रन्यथा सकलसुरा - सुरनरपरिवृढसहस्रसंकुलायामासीनस्य जगवतो नाम्यमपि कुतो न जुगुप्सा हेतुरिति सामान्यकेवलित्निस्तु विविक्तस्थले तत्करणाद्दोषाभावः । नापि पंचमो मोहनीयकर्मणः समूलनिर्मूलनात् । नापि पष्ठो जानुदनाकीर्णविकच विच किलमन्दारपुंरुरी कचंपकप्रतिकुसुमप्रकरप्रवरपरिमल्लसंबन्धेन घान्धियज्ञानवत्तावन्मात्रेण रसनेन्द्रियज्ञानानुदयादचक्षुर्दर्शनमेव तत्र कारणमिति निष्टंकयामः । नापि सप्तमस्तृतीययाममुहूर्तमात्र एव भगवतां नुक्तेः शेषमशेषकालमुपकारावसरात् । | नाप्यष्टमोऽनिर्वचनात् । नापि सहचरादिविरोधः यतरतत् किं वास्थत्वमन्यथा । नाद्योऽस्मदादौ तथादर्शनात् तत्साह| चर्यनियमाच्युपगमेऽघातिकर्मणामपि तत्सहचरं स्यात् तथा च केवलिषु कवलाहाराजाववत्तदभावोऽप्यन्युपगन्तव्यः स्यात् । अन्यत्तु करवस्त्रचालनादि भवति तत्सहचरं न तु केवलित्वेन विरुद्धमिति । सर्वमेतच्छ्री जैनचिंतामणिरत्नाक| रावतारिकायां हुएएधियां सुज्ञेयमिति ॥ ६ ॥ पुनरपि तत्कारण विशेष विरोधं शंकते
परीक्षा
॥ ५६ ॥
