________________
डुदा.
सातकी मुनि तप यादरे, पाले पंचाचार ॥ ध्यान धरे अति निरमलुं, गिरि गुफा मोकार || २ || महावीर चोवीशमो, तीर्थंकर ते खाम ॥ बाइ सघली ते वांदवा, आवे छे ते धाम ॥ २ ॥ काल मेघ तव उमट्यो, गाज वीज पार ॥ वरसाद वरसे सरवडे, दुवो घणो अंधकार ॥ ३ ॥ चिंहुं दिशि नाठी आर्जिका, जय पामी तेणे ठार ॥ ज्येष्टा तव नासी गर, गिरि गुफा मोकार ॥ ४ ॥ अंधकार अधिको थयो, मुनि न दीठो जाम ॥ जीनां वस्त्र मूकी करी, नीचोवे तेणे ठाम ॥५॥ सातकीए देखी करी, ज्येष्टानो वली अंग ॥ चित्त चल्युं मुनिवर तपुं, कीधो शीलनो जंग ॥ ६ ॥ उदरे उधान उपनो, | ज्येष्टा गइ तव जाम ॥ पुनरपि दीक्षा गुरु कने, लोधी सातकी ताम ॥ ७ ॥ चिह्न जाण्यां ज्येष्टा तणां, जशोमतीए ताम ॥ चेलणा घर आणी करी, आपी तेहने नाम ॥ ८ ॥ उपासना अधिकी करे, टाली शासन लाज ॥ समकित सुधुं दृढ धरे, एह जविनां | काज ॥ ७ ॥ नव मास वडे जनमीयो, ज्येष्टाए सुत जाम ॥ चलणाए सुत प्रसवीयो, राजा बोले ताम ॥ १० ॥
