________________
परीकी परनारी तणो दोष एक, वेद पुराणे जु विवेकरे ॥जो देव तणा नहीं लीजे दोष, तो खंग
मीनमानो श्यो रोषरे ॥ सांग ॥ १४ ॥ वाडव वचन बोल्या तव सार, तुं वादी मोटो । गुणधाररे ॥ जयवाद पाम्या तुमे अपार, विप्र हार्या श्रमे वीश वाररे ॥ सांग ॥१५॥ मनोवेग वली बोल्यो ताम, पवनवेग सुणो अनिरामरे ॥ देव तणा गुण दीग तुममे, |काम विकार कह्या अममेरे ॥सांग॥१६॥ मदन महा सुनट जीत्यो जेह, देव करी मानो ||
तुमे तेहरे ॥ नवी चले रामा रूपने देखी, विषयने नाखे उवेखीरे ॥ सांग ॥१७॥ |सराग वचन जे बोले वाम, ते उपर न धरे मन कामरे ॥ इंजिनां सुख करे असार,
ते देव कहीए निरधाररे ॥सां॥१॥ शील सहस्र पाले श्रढार, ते तारण तरण संसा-IN लारे ॥ एहवा जाणो जिनवर देव, नावे जगते करो सेवरे ॥ सांग ॥ १७ ॥ त्रिजुवन |
नायक सेवे जेह, स्वर्ग मुक्ति पामे तेहरे ॥ जीती करी वामवने वेगे, वनमां श्राव्या N||धरी तेगेरे ॥ सांग ॥ २० ॥ खंड बीजानी सोलमी ढाल, सांजलजो बाल गोपालरे ॥ रंगविजयनो शिष्य दयाल, नेम कदे थर जमालरे ॥ सांग ॥१॥
उदा. पवनवेग तव बोलीयो, सांजलो जाइ विचार॥देव दोष जे दाखव्या, सत्य वचन ते|
