________________
( १३७ ) दशा जागे छे. वली व्रतोथी संसार संबंध छूटी जाय छ, तो ते संबंधी कारणो नाश पाने छे. तेथी तेना विकल्पो पण नाश पामे छे. वली हिंसा असत्य भाषण प्रमुखनो त्याग थाय छे. त्यारे कोइ जीव साथे क्लेश विकल्प पण थाय नहि, वास्ते ए बाह्यज्ञानथी व्रतादिक रूडी रीते पाले तो आवा अंतरंग गुणनुं कारण थाय हवे बीजुं अंतरज्ञान ते आत्मा शुं पदार्थ छे ? आ शरीर देखाय छे ते शुं पदार्थ छे ? ए शरीरादिकनी प्राप्ति शाथी थाय छे ? आ वर्त्तना थाय छे ते स्वभाविक छे के विभाविक छे ? आत्मा नित्य छे के अनित्य छे ? के ए द्रव्यना शुं धर्म रह्या छे? छए द्रव्यना शुं शुं गुण पर्याय छे ? निश्चय स्वरूप शुं छे? व्यवहार स्वरूप शुं छे ? आत्माने करवा योग्य तथा न करवा योग्य शुं छे ? चेतनधर्म तथा जडधर्म ते शुं ? कृत्रिम स्वरूप ते शुं ? स्वभाविक थानंद ते शुं ? विभाविक आनंद ते शुं ? आदि स्वपर स्वरूपनो बोध ए बोध थवाथी थाय. पछी एकांते बेसी पोताना आत्माना स्वरूपमां स्थिर चित्त करी बाह्यप्रवृत्ति उद्योग खशेडी एक श्रात्मज्ञानमां लीनता करे. प्रथम श्रुतज्ञानना बले पोताना आत्माना द्रव्य, क्षेत्र, काल, भाव विचारे जे द्रव्यथी आत्मा द्रव्य एक पदार्थ छे. द्रव्य कोने कहिये ? जेनो त्रण कालमां विनाश नथी. जे विनाशी द्रव्य छे, ते उपचरित द्रव्य छे. वली द्रव्य कोने कहिये ? गुण पर्याए युक्त ते द्रव्य कहिये. ते आत्मद्रव्य जा
ते क्षेत्रथी असंख्यात प्रदेशमय छे. कुंथुवामां कुंथुवा जेटला क्षेत्रमां रहे छे ते जुगलिआनां त्रण गाउनां शरीर छे, तेमां ते प्रमाणे विस्तारे गृहे छे, वली केवलज्ञानी महाराज केवल समुद्घात करे छे त्यारे आखा चौदराज लोकमां आत्मप्रदेश विस्तारे छे. त्यारे आखा लोक प्रमाणे क्षेत्र छे, कालथी अनादिकालनी छे ते कोइ दिवस अंत थवानो नथी, तेथी अनंत कहिए. भावधी अनंत ज्ञान, अनंत दर्शन, अनंत चारित्र, अनंत वीर्य, अव्याबाध सुखमय, अगम, अगोचर, अलक्ष्य ए आदि अनंत गुण ते श्रात्मानो भाव छे. श्रावो भाव जाणीने आत्मा परभावमाथी चित्त ख
Scanned by CamScanner