________________
ઉપદેશમાળા સૂક્ત- રત્ન- મંજૂષા
૪૧
८६
न करात
१६४ सम्मद्दिट्ठी वि कयागमो वि, अइविसयरागसुहवसओ।
भवसंकंडंमि पविसइ, इत्थं तुह सच्चई नायं ॥७७॥ १८८ सीलव्वयाइं जो बहुफलाइं, हंतूण सुक्खमहिलसइ।
धिइदुब्बलो तवस्सी, कोडीए कागिणि कुणइ ॥७८॥ ११७ जो चयइ उत्तरगुणे, मूलगुणे वि अचिरेण सो चयइ ।
जह जह कुणइ पमायं, पेल्लिज्जइ तह कसाएहिं ॥७९॥ न करंति जे तवं संजमं व, ते तुल्लपाणिपायाणं । पुरिसा समपुरिसाणं, अवस्स पेसत्तणमुर्विति ॥८॥ वेसो वि अप्पमाणो, असंजमपएसु वट्टमाणस्स ।
किं परियत्तियवेसं, विसं न मारेइ खज्जंतं ? ॥८१॥ २५९ चित्तूण वि सामण्णं, संजमजोगेसु होइ जो सिढिलो ।
पडइ जई वयणिज्जे, सोअइ य गओ कुदेवत्तं ॥८२॥ ३२४ पवराई वत्थपायासणोवगरणाई एस विभवो मे ।
अवि य महाजणनेया, अहं ति अह इड्डिगारविओ ॥८३॥ ३२५ अरसं विरसं लूहं, जहोववन्नं च निच्छए भुत्तुं ।
निद्धाणि पेसलाणि य, मग्गइ रसगारवे गिद्धो ॥८४॥ ३२६ सुस्सुसई सरीरं, सयणासणवाहणापसंगपरो ।
सायागारवगुरुओ, दुक्खस्स न देइ अप्पाणं ॥८५॥ ४२२ गारवतियपडिबद्धा, संजमकरणुज्जमंमि सीअंता ।
निग्गंतूण गणाओ, हिंडंति पमायरण्णंमि ॥८६॥ ३३३ सुटु वि जई जयंतो, जाइमयाइसु मज्जई जो उ ।
सो मेअज्जरिसी जहा, हरिएसबलु व्व परिहाइ ॥८७॥