________________
ચતિલક્ષણસમુચ્ચય
१२४ दंसणनाणचरितं, तवविणयं जत्थ जत्तिअंपासे ।
जिणपन्नत्तं भत्तीइ, पूअए तं तहिं भावं ॥४०॥
જિનોક્ત દર્શન, જ્ઞાન, ચારિત્ર, તપ અને વિનય જ્યાં જેટલા દેખાય, ત્યાં તે ભાવને ભક્તિપૂર્વક પૂજવા. १२६ परगुणगहणावेसो, भावचरित्तिस्स जह भवे पवरो।
दोसलवेण वि निअए, जहा गुणे निग्गुणे गुणइ ॥४१॥
જેમ ભાવચારિત્રીને બીજાના ગુણ ગ્રહણ કરવાનો શ્રેષ્ઠ આગ્રહ હોય, તેમ પોતાના દોષના અંશમાત્રથી પણ ગુણોને નિર્ગુણ માને - ગુણ ન માને. १२८ सीसो सज्झिलओ वा, गणिव्वओ वा न सोग्गइं णेइ ।
जे तत्थ नाणदंसणचरणा ते सुग्गईमग्गो ॥४२॥
શિષ્ય, ગુરુભાઈ કે પોતાના ગણનો સાધુ હોવામાત્રથી સદ્ગતિમાં ન લઈ જાય. તેનામાં જે જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્ર છે, તે જ સદ્ગતિનો માર્ગ છે. १२९ करुणावसेण नवरं, ठावइ मग्गंमि तं पि गुणहीणं ।
अच्चंताजुग्गं पुण, अरत्तदुट्ठो उवेहेइ ॥४३॥
છતાં તે ગુણહીન સાધુને કરુણાને વશ થઈને માર્ગમાં સ્થિર કરે. અત્યંત અયોગ્યની તો મધ્યસ્થપણે ઉપેક્ષા કરે.
