________________
યોગશાસ્ત્ર સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
४/६१ इन्द्रोपेन्द्रादयोऽप्येते, यन्मृत्योर्यान्ति गोचरम् ।
અહો ! તવન્તજાત,, : શરય: શરીરિામ્ ? ૮૧॥ ઇન્દ્ર, ઉપેન્દ્ર (વાસુદેવ) વગેરે પણ જે મરણને શરણ થાય છે, તે મરણનું આક્રમણ થાય, ત્યારે અહો ! જીવને કોણ શરણરૂપ છે ?
૨૩
४/६२ पितुर्मातुः स्वसुर्भ्रातुः, तनयानां च पश्यताम् ।
अत्राणो नीयते નન્તુ, પ્રિયંમસાનિ ||૬||
પિતા, માતા, બહેન, ભાઈ અને પુત્રોના દેખતાં જ કર્મ અશરણ જીવને યમલોકમાં લઈ જાય છે.
४ / ६३ शोचन्ति स्वजनानन्तं, नीयमानान् स्वकर्मभिः । नेष्यमाणं तु शोचन्ति नात्मानं मूढबुद्धयः ॥९१॥
મૂઢ જીવો પોતપોતાના કર્મ વડે મૃત્યુ તરફ લઈ જવાતા સ્વજનોનો શોક કરે છે, પણ ભવિષ્યમાં (મૃત્યુ તરફ) લઈ જવાનારા પોતાના આત્માનો વિચાર કરતાં નથી. ४ / ६४ संसारे दुःखदावाग्नि- ज्वलज्ज्वालाकरालिते ।
વને મૃર્મત્યેવ, શરળ નાસ્તિ વૈદ્દિનઃ રા દુઃખરૂપી દાવાનળની સળગતી જ્વાળાઓથી ભયંકર એવા સંસારમાં, જંગલમાં રહેલા હરણના બચ્ચાંની જેમ જીવને કોઈ શરણરૂપ નથી.
