________________
શાંતસુધારસ સૂક્તરત્નમંજૂષા
- અન્યત્વભાવના – ३ यस्मै त्वं यतसे बिभेषि च यतो यत्रानिशं मोदसे,
यद्यच्छोचसि यद्यदिच्छसि हृदा यत्प्राप्य पेप्रीयसे । स्निग्धो येषु निजस्वभावममलं निर्लोठ्य लालप्यसे, तत्सर्वं परकीयमेव भगवन् ! आत्मन्न किञ्चित्तव ॥२९॥
જેને મેળવવા પ્રયત્ન કરે છે, જેનાથી ડરે છે, જેમાં સદા આનંદ પામે છે, જેનો શોક કરે છે, જેને મનથી ઇચ્છે છે, જેને પામીને ખુશ થાય છે, જેના પરના રાગથી નિર્મળ આત્મસ્વભાવને ભૂલીને લવારા કરે છે, તે બધું જ પારકું છે; હે આત્મન્ ! કંઈ જ તારું નથી. ४ दुष्टाः कष्टकदर्थना कति न ताः सोढास्त्वया संसृतौ ?, तिर्यङ्नारकयोनिषु प्रतिहतश्छिन्नो विभिन्नो मुहुः । सर्वं तत्परकीयदुर्विलसितं विस्मृत्य तेष्वेव हा !, रज्यन् मुह्यसि मूढ ! तानुपरचन्, आत्मन्न किं लज्जसे ? ॥३०॥
હે જીવ! સંસારમાં તે કેટલી દુષ્ટ એવી કષ્ટની પીડાઓ સહન નથી કરી ? તિર્યંચ અને નરકમાં તું વારંવાર હણાયો, કપાયો, વીંધાયો; તે બધો જ પરપદાર્થનો દુષ્યભાવ છે. તેને ભૂલીને પણ અરે ! તું તેમાં જ રાગ કરે છે, મોહ પામે છે, તેને સેવે છે. હે મૂઢ ! શું તને શરમ નથી આવતી ?
