________________
૧૧૮
અધ્યાત્મકલ્પદ્રુમ સૂક્તરત્નમંજૂષા
હે આત્મન્ ! (આ અશુદ્ધ) સંયમ-તપથી તો આ ઉપકરણોની કિંમત (ભાડું) પણ ચૂકવાતી નથી. એમ માનું છું, તો દુર્ગતિમાં પડતા તને શરણ શું છે? પરલોકમાં તને સુખ કોણ આપશે ? તે વિચાર. १३/१७ न काऽपि सिद्धिर्न च तेऽतिशायि,
मुने ! क्रियायोगतप:श्रतादि । तथाऽप्यहङ्कारकदर्थितस्त्वं, ख्यातीच्छया ताम्यसि धिङ्मुधा किम् ? ॥१०५॥
હે મુનિ ! કોઈ સિદ્ધિ નથી કે કોઈ અતિશાયી ક્રિયા - યોગ - તપ કે શ્રત વગેરે નથી. છતાં પણ અહંકારથી પીડાયેલો ધિક્કારપાત્ર તું ફોગટ શા માટે પ્રસિદ્ધિની ઇચ્છાથી દુઃખી થાય
રૂ/૨૮ હીનોડથરે ! માળખુંધાડાત્મન્ !,
वाञ्छंस्तवार्चाद्यनवाप्नुवंश्च । ईय॑न् परेभ्यो लभसेऽतितापं, इहापि याता कुगतिं परत्र ॥१०६॥
હે આત્માનું! નસીબ અને ગુણથી હીન હોવા છતાં ફોગટ તારી પૂજાને ઇચ્છતો અને ન મેળવતો તું બીજાની ઈર્ષ્યા કરીને અહીં પણ દુઃખ પામે છે અને પરલોકમાં દુર્ગતિમાં જવાનો છે.
