________________
અધ્યાત્મકલ્પદ્રુમ સૂક્તરત્નમંજૂષા
ફોગટ બીજાની સેવા, અપમાન, ઈર્ષા, મોત-ગર્ભવાસદુર્ગતિનો ભય.. એમ દેવલોકમાં પણ સદા દુ:ખ છે. અથવા પરિણામે દુઃખદાયી એવા (દેવલોકના વિષય)સુખોથી પણ શું? ૮/૧૪ સમીત્યામવર્ણવિર્નવ
निष्टयोगगददुःसुप्तादिभिः । स्यात् चिरं विरसता नजन्मनः, पुण्यतः सरसतां तदानय ॥५८॥
સાત ભય, અપમાન, ઇષ્ટનો નાશ, અનિષ્ટનો યોગ, રોગ, કુપુત્રો વગેરે વડે મનુષ્ય જન્મ પણ અત્યંત દુઃખદ થાય છે. તો પુણ્યથી તેમાં સરસતા લાવ.
- સ્વજન-મમત્વ ત્યાગ - १/२६ स्निह्यन्ति तावद्धि निजा निजेषु,
पश्यन्ति यावन् निजमर्थमेभ्यः । इमां भवेऽत्रापि समीक्ष्य रीति, स्वार्थे न कः प्रेत्यहिते यतेत ? ॥५९॥
સગા-સંબંધીઓ જ્યાં સુધી સગાંઓ પાસેથી પોતાના સ્વાર્થને જુએ છે, ત્યાં સુધી જ સ્નેહ રાખે છે. સંસારમાં અહીં પણ આવી (સ્વાર્થી) રીત જોઈને કોણ પરલોકમાં હિતકર એવા સ્વાર્થ માટે પ્રયત્ન ન કરે ?