________________
અધ્યાત્મકલ્પદ્રુમ સૂક્તરત્નમંજૂષા તે મૃત્યુથી કોઈનું રક્ષણ કર્યું નથી. જગતમાંથી ગરીબી દૂર કરી નથી. રોગ-ચોર-રાજા વગેરેથી થતા ૧૬ ભયોનો નાશ કર્યો નથી. નરકનો ધ્વંસ કર્યો નથી. ધર્મથી ત્રણે લોકને સુખી કર્યા નથી. તો પછી તારામાં ગુણ શો? અભિમાન શેનું? મોટાઈ શેની? અને તારી પ્રશંસાની ઇચ્છા પણ શેની ? १०/५ विद्वानहं सकललब्धिरहं नृपोऽहं,
दाताऽहमद्भुतगुणोऽहमहं गरीयान् । इत्याद्यहड्कृतिवशात् परितोषमेति, नो वेत्सि किं परभवे लघुतां भवित्रीम् ? ॥४०॥
હું જ્ઞાની છું, હું સર્વ લબ્ધિવાળો છું, હું રાજા છું, હું દાતા છું, હું અદ્ભુત ગુણોવાળો છું, હું મોટો છું.. એવા બધા અહંકારથી ખુશ થાય છે, તો શું પરભવમાં થનારી તારી લઘુતાને જાણતો નથી ?
– સ્વપ્રશંસા | પરનિંદા ત્યાગ – ११/४ जनेषु गृह्णत्सु गुणान् प्रमोदसे,
ततो भवित्री गुणरिक्तता तव । गृहृत्सु दोषान् परितप्यसे च चेद्, भवन्तु दोषास्त्वयि सुस्थिरास्ततः ॥४१॥
જો લોકો તારા ગુણ જુએ ત્યારે ખુશ થઈશ, તો તું ગુણરહિત થઈશ. અને જો દોષ જુએ ત્યારે ખેદ પામીશ તો દોષો તારામાં કાયમી સ્થિર થશે.
