________________
સંબોધપ્રકરણ સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
To
- શુક્લધ્યાન – १४१२ चालिज्जइ बीहेइ व, धीरो न परीसहोवसग्गेहिं ।
सुहुमेसु न संमुज्झइ, भावेसु न देवमायासु ॥१००॥
ધીર એવો તે (શુક્લધ્યાની) પરિષહ-ઉપસર્ગથી ચળે નહીં - ડરે નહીં, સૂક્ષ્મ અર્થો કે દેવની માયામાં મૂંઝાય નહીં.. १४१३ देहविवित्तं पिच्छइ, अप्पाणं तह य सव्वसंजोए ।
देहोवहिवुस्सग्गं, निस्संगो सव्वहा कुणइ ॥१०१॥
આત્માને દેહથી જુદો જુએ અને બધી સામગ્રીના સંયોગને પણ પોતાનાથી જુદો માને. સર્વથા નિઃસંગ થઈને દેહઉપધિનો ત્યાગ કરે..
– આલોચના – १४९७ ससल्लो जइ वि कटुग्गं, घोरं वीरं तवं चरे ।
दिव्वं वाससहस्सं तु, तओ वितं तस्स निष्फलं ॥१०२॥
સશલ્ય જીવ હજારો દેવી વર્ષો સુધી ઉગ્ર કષ્ટ કરે, ઘોર તપ કરે તો પણ તેનું બધું નિષ્ફળ જાય. १४९३ आलोयणापरिणओ, पावं फेडेइ सयलभवजणियं ।
जइ निस्सल्लगुणेहिं, ससल्लओ तं समज्जेइ ॥१०३॥
૧. ૧ દૈવી વર્ષ = હજારો વર્ષ.
