________________
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
३४० जहिं नत्थि सारणा वारणा य, पडिचोयणा व गच्छंमि ।
सो अ अगच्छो गच्छो, संजमकामीहिं मुत्तव्वो ॥५३॥
જે ગચ્છમાં સારણા-વારણા-પડિચોયણા નથી તે ગચ્છ નથી, સંયમેચ્છકે તેને છોડી દેવો. ३४२ गच्छं तु उवेहंतो, कुव्वइ दीहं भवं विहीए उ ।
पालंतो पुण सिज्झइ, तइयभवे भगवईसिद्धं ॥५४॥
ગચ્છની ઉપેક્ષા કરનાર દીર્ઘસંસાર ભમે. અને ગચ્છનું વિધિપૂર્વક પાલન કરનાર ત્રીજા ભવે મોક્ષે જાય એમ શ્રી ભગવતીસૂત્રમાં કહ્યું છે. ३४४ आगारिंगियकुसलं, जइ सेयं वायसं वए पुज्जा ।
तहवि असि नवि कूडे, विरहंमि अ कारणं पुच्छे ॥५५॥
આકાર-ઇંગિતથી ગુરુના ભાવને જાણવામાં કુશળ શિષ્યને ગુરુ કહે કે “કાગડો સફેદ છે', તો પણ તેને ખોટું ન પાડે, એકાંતમાં તેનું કારણ પૂછે. ३४७ निच्छइ य सारणाई, सारिज्जंतो अ कुप्पइ सो पावो ।
उवएस पि न अरिहइ, दूरे सीसत्तणं तस्स ॥५६॥
જે સારણા વગેરે ઇચ્છે નહીં, સારણા કરે તો ગુસ્સે થાય. તેનામાં શિષ્યત્વ તો દૂર રહ્યું, પણ પાપી એવો ઉપદેશને પણ યોગ્ય નથી.
