________________
૪૩
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા ८७ सम्मत्तचरणसुद्धी, करणजओ निग्गहो कसायाणं ।
गुरुकुलवासो दोसाण, वियडणा भवविरागो य ॥४९॥
સમ્યક્વ, ચારિત્રની શુદ્ધિ, ઇન્દ્રિયજય, કષાયોનો નિગ્રહ, ગુરુકુળવાસ, દોષોની આલોચના, સંસારથી વૈરાગ્ય... ८८ विणओ वेयावच्चं, सज्झायरई अणाययणचाओ।
परपरिवायनिवित्ती, थिरया धम्मे परिन्ना य ॥५०॥
વિનય, વૈયાવચ્ચ, સ્વાધ્યાયરૂચિ, અનાયતનત્યાગ, પરનિંદાત્યાગ, ધર્મમાં સ્થિરતા અને અનશન. (આ બધા શુભ ભાવના હેતુ છે.)
- ગચ્છવાસ – ३३६ जीहाए वि लिहतो, न भद्दओ जत्थ सारणा नत्थि ।
दंडेण वि ताडतो, स भद्दओ सारणा जत्थ ॥५१॥
જ્યાં સારણા નથી, તે ગુરુ જીભથી ચાટતા હોય (વહાલ કરતા હોય), તો પણ સારા નથી. જ્યાં સારણા છે, તે લાકડીથી મારતા હોય તો પણ સારા છે. ३३७ जह सीसाइ निकिंतइ, कोइ सरणागयाण जंतूणं ।
तह गच्छमसारंतो, गुरु वि सुत्ते जओ भणियं ॥५२॥
જેમ કોઈ શરણે આવેલા જીવના માથા કાપી નાખે, તેવું કામ ગચ્છની કાળજી ન રાખનાર ગુરુ કરે છે. કારણકે શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે -
