________________ જૈન ઇતિહાસની ઝલકો 77 માસ હતા. તેમણે પહેલા કાર્તિક સુદ પૂનમે ચાતુર્માસની પૂર્ણાહુતિ ગણી લઈનેતત્રસ્થ અન્ય આચાર્યોનો વિરોધ છતાં-વિહાર કર્યો. તેમની સાથે જે ગૃહસ્થો નીકળી ગયા તેમણે રાધનપુર શહેર વસાવ્યું. બીજા કાર્તિક માસમાં ભીલડીયામાં ભયાનક આગ લાગતાં ઘણા મુનિઓ પણ ભડથું થઈ ગયા. [155] શાંતિસૂરિજી અને મુનિચન્દ્રસૂરિજી બનાસકાંઠાના રાધનપુરની પાસે આવેલા ઉણના શેઠ ધનદેવનો પુત્ર ભીમ હતો. તેના લલાટનું તેજ જોઈને આચાર્ય વિજયસિંહસૂરિજી ચકિત થઈ ગયા હતા. તેમણે ધનદેવ પાસે ભીમની માગણી કરી. ભારે આનંદથી ધનદેવે ભીમને સુપરત કર્યો. યોગ્ય સમયે તેને દીક્ષા આપવામાં આવી. ભવિષ્યમાં તે શાન્તિસૂરિજી નામના પ્રખર શાસનપ્રભાવક જૈનાચાર્ય બન્યા. તેમને ગચ્છનો ભાર સોંપીને ગુરુ સ્વર્ગે સિધાવ્યા. એક રાત્રે તેઓ દેવી સરસ્વતીજીના મંત્રનો જપ કરતા હતા ત્યારે દેવીએ આશિષ આપી કે, “જે વાદમાં તમે હાથ ઊંચો રાખીને વાદ કરશો તેમાં તમને અચૂક વિજય મળશે.” એક વાર ધનપાલ કવિએ રચેલા તીલકમંજરી નામના કાવ્યનું સંશોધન કરવા માટે તેઓ ધારાનગરીમાં પધાર્યા. ધારાના રાજા ભોજે વિજયશાન્તિસૂરિજીને કહ્યું કે, “તમે મારા જેટલા વાદીઓને જીતશો તેટલા લાખ દ્રમ્પ તમને આપીશ.” જોતજોતામાં ચોર્યાસી વાદીઓને જીતી લીધા. આ પરાજયો સાંભળીને આચાર્યશ્રીને હરાવવા માટે ચારે બાજુથી ધારામાં વાદીઓ આવવા લાગ્યા. કુલ બીજા પાંચ સો વાદી ભેગા થઈ ગયા. દરેક પોતાનું પાણી બતાવવા અધીરા થઈ ગયા. પણ કવિ ધનપાળે રાજાને ચેતવી દીધા કે “શાંતિસૂરિજીને કોઈ વાદી જીતી શકે તેમ નથી અને તમે જો દરેક વાદી દીઠ મોટી રકમનું દાન કરશો તો તિજોરી તળિયાઝાટક થઈ જશે.” ભોજ સમજી ગયો. તેણે શાંતિસૂરિજીને “વાદિવેતાલ' બિરુદ આપ્યું, દાનમાં અપાયેલા ચોર્યાસી લાખ દ્રમ્મનાં ધારામાં જિનમંદિરો બનાવાયાં. એકદા તેઓ પાટણમાં પોતાના બત્રીસ શિષ્યોને અધ્યયન કરાવતા હતા, તે વખતે પાછળ મુનિચંદ્રસૂરિજી (ભાવી) બેસી ગયા. બૌદ્ધોને પ્રમેય-વાદની વાચના અપાતી હતી. લગાતાર દસ દિવસ સુધી તે જ વિષય ઉપર વાચના ચાલી. પોતાના શિષ્યોને તેની યથાયોગ્ય. ધારણા ન થતાં શાંતિસૂરિજી થોડાક ઉદાસ થયા. તે વખતે પાછળ બેઠેલા મુનિચંદ્રજીએ તે આખી વાચના સંભળાવી