________________ જૈન ઇતિહાસની ઝલકો [141] આચાર્ય ધનેશ્વરસૂરિજી આચાર્ય ધનેસ્વરસૂરિજી. તે કનોજના રાજા કર્દમના ધન નામના રાજકુમાર હતા. એક વાર તેમના આખા શરીરે ઝેરી ફોલ્લા થયા તેની વેદના અસહ્ય હતી. કોઈએ આચાર્યદેવ શ્રીમદ્ અભયદેવસૂરિજીના ચરણોને પખાળીને તેનું પાણી ફોલ્લા ઉપર લગાડ્યું. અને ફોલ્લા વિલાઈ ગયા. આથી આ રાજકુમાર ધન તે આચાર્યશ્રીની અભિમુખ થયો. તેમની દેશનાથી વૈરાગ્ય પામીને તેણે દીક્ષા લીધી. મુનિજીવનમાં આ ધનેશ્વરસૂરિજીએ માત્ર ચિત્તોડમાં અઢાર હજાર બ્રાહ્મણોને પ્રતિબોધીને જૈન બનાવ્યા હતા. [142] આચાર્ય શીલભદ્રસૂરિજી આચાર્ય શીલભદ્રસૂરિજીએ બાર વર્ષની નાની વયે દીક્ષા લીધી હતી. દીક્ષાના દિવસથી જ કય વિગઈનો આજીવન ત્યાગ કર્યો હતો. કહેવાય છે કે તે મહાતપસ્વીની દેશના કદી નિષ્ફળ ગઈ નથી. આ જ આચાર્ય યુગપ્રધાન આચાર્ય ફલ્યુમિત્ર બન્યા. તેમનો યુગપ્રધાન કાળ - વિ.સં. 106 ૧થી 1110. [143] વસ્તુપાળની પ્રશસ્ત ચોરી આચાર્ય માણિક્યચંદ્ર સુરિજી. તેઓ વડવામાં સ્થિરવાસ હતા. એક વાર વસ્તુપાળે તેમને ખંભાત પધારવા વિનંતી કરી; પણ આચાર્યશ્રીએ ઇન્કાર કર્યો. આથી ખંભાત ખાતેની તેમની પૌષધશાળા (પોસાળ)ના ભંડારમાંથી હાથે કરીને ચોરી કરાવી. હવે તપાસ કરવા માટે તે આચાર્ય શ્રી ખંભાત આવી ગયા. તેમણે આવતાવેંત વસ્તુપાળને બોલાવીને કહ્યું, “પુણ્યવાન્ ! તમારા રાજમાં આવી ચોરી થાય છે ?" ઠાવકે મોંએ વસ્તુપાળે જવાબ આપ્યો, જી હા, આપને અહીં લાવવા માટે !" [144] આચાર્ય ધર્મઘોષસૂરિજી આચાર્ય ધર્મઘોષસૂરિજીએ પોતાના વીસ શિષ્યોને આચાર્ય પદવી આપી હતી. પોતાનો મુનિગણ આચારમાં શિથિલ ન બને તે માટે તેમણે સોળ ગંભીર શ્રાવકોની શ્રમણોપાસક સમિતિ બનાવી હતી. આથી ગચ્છસંભાળ સુંદર થતી હતી. આ સમિતિમાં જગદેવ નામના કવિ અધ્યક્ષપદે હતા. કલિકાલસર્વજ્ઞ ભગવંત શ્રીમદ્ હેમચંદ્રસૂરિજીએ આ જગદેવને તેની બાળવયમાં જ ‘બાલકવિ'નું
