________________ 43 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો [8] તામલી તાપસની મોક્ષ પામવાની લગન ભલે ને એ તામલી તાપસ હતો. પરંતુ તેને મોક્ષ પામવાની લગન તો અજબગજબની હતી. આથીસ્તો જ્યારે ભવનપતિ નિકાયની દેવીઓ જન્માંતરમાં તેમના પતિ-દેવ થવાનું નિયાણું કરવાની વિનંતી કરવા આવી ત્યારે તામલી તાપસે સાફ સાફ શબ્દોમાં કહી દીધું કે, “મારો આ તપ વિનાશી એવા સ્વર્ગની પ્રાપ્તિ માટે કદાપિ ન હોઈ શકે. મારે તો તેના પ્રભાવે એક માત્ર મોક્ષ પામવો છે.” અનશન કરીને મૃત્યુ પામીને તામલી તાપસ ઇશાનેન્દ્ર બન્યો. પેલી દેવીઓ ગુસ્સે ભરાઈ. તેના શબની તર્જના કરવા લાગી. તે જાણીને ઈશાનેન્દ્રના સેવક-દેવોએ ત્યાં આવીને તે દેવીઓને ત્યાંથી ભગાડી મૂકીને ભવ્ય રીતે અગ્નિસંસ્કાર કર્યો. [...] દયાર્દ્ર રાજા વિક્રમ એક રાજા હતો, નામે વિક્રમ. ભારે પક્કો શ્રાવક. એકદા વિશાળ પરિવાર સાથે ઘોડેસ્વારના રૂપમાં રસ્તા ઉપરથી પસાર થતો હતો. રસ્તામાં પુષ્કળ સચિત્ત (સજીવ) દાણા પડ્યા હતા. તે જોઈને દયાર્દુ રાજાએ સહુને ત્યાંથી પાછા વાળી દીધા. બીજે રસ્તેથી તે આગળ વધ્યો. [1] લાભ લેવા આભૂષણો ભઠ્ઠીમાં એ તીર્થભૂમિમાં પંચધાતુની વિરાટ ચાર પ્રતિમા બનાવીને પધરાવવાના હતા. લાભ લેનાર ભાવુક તે માટે ભઠ્ઠીમાં સોનું ગળાવી રહ્યા હતા. તેમને જોઈને બીજા ભાવુકને આમાં થોડો લાભ લેવાનું મન થયું. તેમણે લાભ દેવાની માંગણી કરી પણ પેલા ભાઈએ કહ્યું, “મારે એકલાએ જ બધો લાભ લેવો છે.” જ્યારે તે કેમ કરીને ન માન્યા ત્યારે બીજે દિવસે તે ભાવુક સોનાનાં આભૂષણોથી પતીને સજીને ત્યાં આવ્યા. ભટ્ટી પાસે ઊભા રહીને એકાએક બધાં આભૂષણો ભઠ્ઠીમાં નાખી દીધા. હવે શું થાય? જોઈતો લાભ મળી ગયો. [2] પાદલિપ્તસૂરિજીની બુદ્ધિમત્તા એ સૂરિજીનું નામ હતું, પાદલિપ્તસૂરિજી. એક વાર તેમણે તદન નવા ગ્રંથનું નિર્માણ કર્યું. પરંતુ કોઈ ઈર્ષાળુ બ્રાહ્મણ પંડિતે તે ગ્રંથરચનાને “પ્રાચીન જાહેર કરી. તેની ઉપરથી ઉતારો કરીને પાદલિપ્તસૂરિજીએ તેને પોતાની નવીન રચનાના નામે ચડાવી દીધી છે; તેમ કહ્યું. આ સાંભળીને સેંકડો પંડિતોમાં ખળભળાટ મચી ગયો. “એક જૈનાચાર્ય કારમી યશભૂખને લીધે આટલી બધી