________________ 96 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો સોનામહોર છે. તેને કોઈ રીતે છટકામાં લઈને તેની સંપત્તિ આપ કબજે કરો.” રાજાએ માહણસિંહને બોલાવીને તેની સંપત્તિ પૂછી. તેણે કહ્યું કે, “તેની પાસે લાખ નહિ પરંતુ ચોર્યાસી લાખ સોનામહોર છે.” માહણસિંહની સત્યવાદિતા ઉપર આફરીન પોકારીને રાજાએ બક્ષિસ રૂપે સોળ લાખ સોના મહોર આપીને તેને કોટિધ્વજ બનાવી દીધો. [10] ગામની બહાર પૌષધશાળા ખંભાતના ભીમજીને ખંભાત શહેરમાં પોષાગ (ઉપાશ્રય) બનાવવા માટે જગા ન મળતાં તેણે ગામની બહાર પોષાળ બનાવી. તેમાં હાથીદાંતની અદ્ભુત કારીગીરી કરાવી. કોઈકે ભીમજીને કહ્યું કે, “શું જંગલમાં તે પોષાળ થતી હશે ! તમે પૈસાનું પાણી કર્યું છે !" ભીમજીએ કહ્યું, “એકાદ વ્યક્તિ પણ અહીં પ્રતિક્રમણ વગેરે એકાદવાર પણ કરશે તો મારા પૈસા વસૂલ થઈ જશે. ક્યારેક તો એવું બનશે જ જયારે કોઈક કાપડ વગેરેની ફેરી કરતો શ્રાવક નગરમાં પહોંચવા સમર્થ ન હોય એટલે થાકી ગયો હશે અને ત્યારે તે આ પોપાળમાં જ મુકામ કરશે અને પ્રતિક્રમણ આદિ ક્રિયા કરશે જ. રે ! છેવટે એક નવકાર પણ આ પોષાળમાં બેસીને કોઈ ગણશે તો ય મારા પૈસા વસૂલ થઈ જશે ! વળી મારો પ્રત્યેક પૈસો ન્યાયોપાર્જિત છે, તેનું ફળ મને મળીને જ રહેશે”” પછી કમાલ એ થઈ કે એ બાજુના પ્રદેશમાં ખંભાતનગર એકદમ વિસ્તરતું ગયું આથી એક દિવસ તે જ પોષાળ નગરના મધ્યભાગમાં આવી ગઈ ! [11] જિનપાલિત અને જિનારક્ષિત એ બે ભાઈઓ હતા, જિનપાલિત અને જિનરક્ષિત. વેપારનો એમને ભારે શોખ. અગિયાર વખત સમુદ્રની પેલે પારના દેશોમાં સફર કરી હતી. પુષ્કળ ધન કમાવા છતાં જ્યારે તેઓએ બારમી વખત સફર કરવાની તૈયારી કરી ત્યારે પિતાએ ન જવા માટે ઘણું સમજાવ્યા પણ તે ન માન્યા. કોણ જાણે, પણ પિતાના આશીર્વાદ ન હતા, માટે જ આ વખતે વહાણ ભરદરિયે તૂટ્યું, પાટિયું પકડીને મહામુશ્કેલીએ રત્નદ્વીપ પહોંચ્યા. ત્યાંની રત્નાદેવી અતિશય કામુક હતી. આવા અનેક ગુમરાહોને તે મહેલમાં લાવતી, ખૂબ ખવડાવતી અને ખૂબ કામભોગો સેવતી. એકદા તેને પોતાના માલિક ઇન્દ્રની આજ્ઞાથી કોઈ કામે બહાર જવાનું